Hayat Döngüsü - Bir milyon kalem

Bir milyon kalem

Blog yazarları topluluğu

19 Haziran 2010 Cumartesi

Hayat Döngüsü

Kardeşimin bir sevgilisinin olması benim açımdan oldukça güzel bir durum olmaya başladı. Çünkü artık daha kolay dışarı çıkabiliyorum. Kardeşimle beraber gezeceğiz diye evden çıkıp onu sevgilisinin yanına postaladıktan sonra sakin sakin canımın istediği yerleri gezebiliyorum.

Kendimi dinleyebiliyorum. Etrafımda olan biten herşeyi sakin bir kafayla gözlemleyebiliyorum. Ve kardeşim hadi eve gitmiyor muyuz diye mesaj atana kadar hiç bir telaş içine girmiyorum.

Bir yere yetişecekmiş gibi yaşamayı sevmiyorum. Zaman avuçlarımın arasından zaten akıp gidiyor ve ben onu daha da hızlandırmak istemiyorum. O anı karelere bölmek ve her saniyesini soluğumu tutarak içime çekmek, sindirmek istiyorum.

Saatimi evde bırakıyorum evden çıkarken...Saate bakmaya ihtiyacım yok. Gökyüzüne baktığımda gülümseyen güneşin varlığı beni hayatta tutuyor. Sıcaklığı ve devamlılığı beni hayran bırakıyor kendine.

Geçiciyim bu dünyada. Ve herkes gibi herkes için herhangi biriyim. Kimileri için gerçekten özelim, ve kimileri için aşırı sıradan. Sadece kendime ait anlam dolu dakikalarım var avucumda. Dakikalarımı sayıyorum. Bir bir... Bir, iki, üç...derken hepsinin birbirinin aynısı olduğu düşüyor aklıma. Anlamlı kılan benim varlığım. Ben yoksam hayat anlamsız. Sen yoksan senin döngünün zamanı da anlamsız.

Sızlanmıyorum... Sızlananları anlamıyorum. Sadece hayatı son nefesime kadar dolu dolu hissetmek istiyorum.

Yaşlandığımda, ardıma dönüp baktığımda o anın kırıntıları doluşsun beynime istiyorum. Dolu dolu yaşadım diyebilmek istiyorum. Tabi herkese göre nasıl yaşadığının önemi farklı. Ben zamanı avuçlarımın arasından akıp gittiği sürece değil, beynimin içinde tutabildiğim sürece seviyorum.

Biriktirdiğim anılar ömrümü uzatacak hissediyorum. Noktayı koyacağım zaman gelecek... Ölüm bir son elbet. Benim zamanım benim ölümümle anlamsızlaşacak. Ve bir başkası doğacak ardımdan, hayat kaldığı yerden ona elini uzatacak... Döngü devam edecek...

Ben zamanın kölesi değilim. O bensiz anlamsız. Sensiz anlamsız. Onsuz anlamsız.

Köle olmamak için, sadece yaşıyor olmamak için, sadece nefes almış olmamak için, tadına varıyorum doya doya herşeyin, her anın, her saniyenin... Kana kana içiyorum zamanı....


I must say I'll always love you, Even if it hurts...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Lütfen düşüncelerinizle katkıda bulunun.

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.

Sayfalar