Bir varmış der masallar, dolayısıyla da bir yokmuş.
Birşeyler tellal olmuş, birşeyler berber olmuş.
Kuzuyu kurt sanmışlar, kurdu büyükanne yapmışlar.
Dünya kurtlanınca da kurumuş tüm okyanuslar
Balıklar dile gelmiş, eylemlere başlamış.
Bulut insanı örnek alıp ağlamaktan hep kaçmış...
Hassaslığın adını tutup "has saflık" koymuşlar!
Kampüs bahçelerine kahvehaneler kurmuşlar.
Bir aşk varmış hep dilde, hep ruhun yüzeyinde
Balıkların denizi gibi yok olma pençesinde
İnsan bencilliği gibi hayvan içgüdülerinde...
Bir aşk varmış masalarda, sandalye tepelerinde.
Bir aşk varmış masallarda, en eski türkülerde
Bir aşk diyorum, bir varmış, dolayısıyla da bir yokmuş.
Korku dalgada balık iken, martılara yem olmuş...
--
11/19/2010 10:03:00 PM tarihinde c. alver tarafından 1mk adresine gönderildi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Lütfen düşüncelerinizle katkıda bulunun.
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.