GÜN/II

ucu açık bırakma kurduğun cümleleri
çektiğim yer hiç hayra alamet değil
gördüklerim, konuştuğum dil, yaşadığım an
öyle uzak ki yüreğime
hiç benden yana, bana ait değil...

eksiğim, fazla geliyorsun bana,
çoğu zaman kaldıramayacağım kadar ağır
bu akıl, bu yürek birbirinden haklı değil.
dışında kalıp sandığım, içinde olup yandığım zamanlar
hep başkalarının gölgeleri
geçmişim benden yana, geleceğim yakınlarda değil...

ah be hayat bilmez miyim haksız bir yorgunluk bu.
zaman aşımı düşlerden boş yere medet ummalar...
sil baştan yaşamalar, yaşatmalar her şeyi...
hep sol yanımdan çarpıp da geçiyorsun
çoğaltmaktan çok eksiltip de canımı
ya kör bırakıyorsun ya topallatıyorsun beni...