İYİ Kİ DOĞDUM

Bir yaş daha.... Yeni yaşıma kırık bir kolla gireceğim yarın. Yaşam böyle bir şey. Kalp kırıkları yok yalnız. Kemikleriniz de kırılıveriyor, hatta dağılıyor. Hastanelerde çok daha kötülerini görüyorsunuz, kendi halinize sevinirken. Kiminin acısı, kiminin tesellisi.

Kendi seçimlerimizi yaşadığımızı sanırken dayatılanlar arasında boğulduğumuzun farkına bile varamıyoruz. Seviyoruz, seviliyoruz. Severken hırpalıyoruz sevdiklerimizi. Sevdik diye. Seviyoruz ya, her şey bizim hakkımız. Nasıl bir şeyse şu sevmek acı verir oluyor. Gün geliyor eskiyor her şey. Bedenler, kalpler. Kırılmış, kırılmamış ne varsa. Aslında çok da farkına varamıyoruz gerçekten kırılıp dökülenlerin. Kanıksıyoruz olup biten ne varsa. Kabullensek de, isyan etsek de. Üşüyoruz, sıcağı, yanıyoruz, soğuğu özlüyoruz, içinde bulunduğumuz anları hayıflanarak geçirip gidiyoruz. Yine de güzel yaşamak ve yaşlanmak. Biliyor(muy)uz.