Kendi yaşanmışlarım yetmezmiş gibi başka insanların yaşanmışları var bende. Tanıdığım herkesin paylaşım noktası olmak zor bir iş, ben demiyorum gelin bana anlatın derdinizi diye…Tamam, iyi bir dinleyici olmak karşı tarafın sorunları dinlemek elimden geliyorsa yardımcı olmak güzel bir duygu. Demek ki o samimiyeti ve karşımdakine güven duygusunu aşılayabiliyorum.
Ama bazen hat noktaya geliyor, ben derdimi pek paylaşan bir insan değilim kendi kendime çözmeye çalışan bir yapım var ama bazen bende doluyorum hatlar yoğun geliyor. Yüksek gelirim oluşuyor. Hele birde ortak noktaysan işler iyice sarpa sarıyor, ikisinin arasında durmak zor bir süreç oluyor. Sadece kısa bir kesit anlatayım yaşadıklarımdan.
Birbirlerinin seven iki sevgili var, arkadaşım ikisi de… Yaşadıkları her şeyi biliyorum, her anı biliyorum seviyorlar birlerini, birde aralarında sorunları olmasa… Bunlar kavga ederler birbirleri arasında, aşık ya sonuçta bunlar. Kapım çalınır tak tak tak. Dinlersin, anlamaya çalışırsın uzun uzadıya. Anlatırsın en mantıklısından sorunu gidermeye çalışırsın sonra bu gidişin sonunda başka birisi çalar kapını tak tak tak bir bakarsın diğer aşık. Dinlersin uzun uzun anlamaya çalışırsın…İki insanda tanıdığın sevdiğin kişiler. Tarafsız olmaya çalışırsın.
Neyse zaman geçer sular durulur bir bakmışsın Aşıklar kumrular gibi. Sevinirsin ama sevincin kursağında kalır. Bir bakmışın yine küsmüşler. Dinlersin dinlersin, Hep aynı senin dediklerin olmuyor yapılmıyor dinlenilmiyorsun, Yeter dersin yeter gelmeyin artık yanıma bıktım dersiniz. Siz bir şeyler anlatıyorsanız karşı taraf için ama bu dedikleriniz uygulanmıyor, yine herkes kendi doğrultularında gidiyorlarsa dinlemek artık sıkıcı gelir.
Siz bu durumda ne yapardınız. Sizde yeter artık dermiydiniz…
5 Yorumlar
SEVGILER
Saygılar...
:) krizden çabucak çıkman dileği ile... güzel yorumun için teşekkürler...
sevgili papuç;
evet bir selam kadar yakın olmak daha iyi... güzel yorumun için teşekkürler...
ben kendimi bildim bileli ayni senin yazdigin gibiyim.
Su an 45 yasindayim ve henüz kimseye yeter demedim.
Senin sözünü dinlemeleri yada tutmalari degil önemli olan. Senin onlari rahatlatman.
Ha insan kendiside etkileniyor bu durumdan hatta kendi sorununu dile getiremez oluyor.Kendinle ilgili susmayi ögreniyorsun. Cünkü sira sana gelmiyor.
Bazen cok geliyor haklisin.Kaldiramiyorsun ama karsindaki konusmnaya baslayinca bir bakmissin onun dertlerine cözüm ararken buluyorsun kendini.
Isin garibi cözüm olmuyor kisilerin sikayetleri yillar gecsede degismiyor. ama sende hep ayni konular üzerinden fikir vermeye üsenmiyorsun.
Benim kizim bu halime hep sasiyor.
Anne bikmadin mi. Sen ne dersen de o yine hep ayni kalacak diye sitem etsede,
ben sadece dinliyorum rahatlatiyorum.O kisilere yetiyor.
Belkide bunun icin geldik dünyaya. Hepimizin bir görevi varmis ya.
Insanlarin bizim evden rahatlamis bir sekilde cikarken görünce bana tekrar tekrar tesekkür edip valla icime su serptin cok rahatladim simdi dediginde o mutluluk da bana yetiyor.
kendinden bir parça bişeyler paylaştığın için tşklerimi sunarım...
bugune kadar, yaşanmış zamanlarında yeter demediğine göre çok büyük kalbe sahipsin ve o güzel kalbin daha çok başka yüreklere su serpecek eminim buna.
güzel, içten ve samimi yorumunuz için de tekrardan teşekkürlerimi sunarım...
saygılarımla...