İyi Olmak Erdem İster..

Bakın bu bir itiraftır ... Sürekli duyduğum lafları yine duydum, onun için bişeyler  yazasım geldi  ...''Ben iyi biriyim; herkese hoşgörüyle yaklaşıyorum insanları seviyorum... (der dururlar)''  Devamında cik cik öter kuşlar mis gibi kokar çiçekler ve buram buram toprak kokusu...Yani bunları gelin külahıma anlatın.Ben iyi biriyim demekle olunmuyor iyi insan...İyi olmak anlık bişey değildir bir yaşam biçimidir bence... Bi iyilikle iyi olmuyor kimse.. Biri gelip sizin bamtelinize bastığında göreyim ben sizin hoşgörünüzü, huzurunuza bi sıkıntı   değdiğinde göreyim  sabrınızı  o meryem ana  tavrınızı...Rahatınızdan bi nebze azaldığında göreyim ahkam kesmelerinizi... SEVGİ hoş şey , seviyorum herşeyi otu, çiçeği, böceği ve insanın her cinsini... Hadi canımmmmm demek öyle...Sizi biri aşağıladığında  ''sukut ediyorsunuz'',  küfredenleri sakince uyarıyorsunuz, söylediklerinize biri karşı çıktığında tebesümle ''sen de haklısın'' diyorsunuz, biri size bi kötülük yaptığında sabrediyorsunuz saldırmıyorsunuz, kimseye bağırmıyorsunuz, sürekli başkalarını düşünüyorsunuz onların iyiliği için çırpınıyorsunuz ve asla yaptığınız iyiliklerden karşılık beklemiyorsunuz,trafikte bile soğukkanlılığınızı koruyacak kadar sakin bir şahsiyetsiniz(aha da mucize:P) ;siz inanılmaz iyisiniz hep başkaları kötü , hep sizi ezenler başkaları, hep haksızlığa uğrayan da sizsiniz..v.b fazla uzatmaya gerek yok siz yaşayan bi meleksiniz...:))  Hadi kabul edin böyle olduğunu düşündüğünüz çok oluyor...

  Örneğin, ben  melek değilim binlerce hatası olan sıradan biriyim...En iyi ben değilim ,sabır taşı ben değilim, tümmm insanlığı kucaklayacak kadar uzun kolları olan ben değilim, sinirleri  ameliyatla alınmış  kişi de  ben değilim , ses tellerimi fıs fıs  konuşmalarla  körelten de ben değilim, sinir  tepeme sıçradığında  çığlık atacak  kadar sıradan biriyim, duygularını saklamayı becerebilecek kadar kabiliyetli oyuncu da  ben değilim, sevmediğim insana seviyomuş gibi yapabilecek kadar şirin de olamadım hiç bir zaman, kendimi en iyi gösterme telaşım da olmadı çok şükür, hatalarımın bilincinde olduğum için hatasız insan da aramadım ,sevdiğimi başüstünde taşırım ama sevmediğimi de yanımda tutmam  (zorlama arkadaşlıkları sevmiyorum), sıradan olmayı seviyorum , göze batmadan yaşamayı seviyorum,dünya zengini olmadığım için çay simit ve sahildir benim lüksüm ,önyargıyla bakmamayı da öğrenecem( ilerleme kaydettim bu yolda), insanları benim hayatıma göre değil kendi hayatları içerisinde izlersem yargılarımı kırmaya başladığımın farkına vardım...( bu son 2 cümle yokmuş gibi davranın çünkü içsesimi buraya aktarmışım yanlışıkla:D)
  Gördüğünüz gibi ben de şikayet ettiğim insanların aynıyım..Kendi doğrularım var ...Tek farkımız var ben yanlışlarımda inat etmiyorum,gözlemlemeyi seviyorum ,hataları önce başkalarında görüp sonra kendimde var olup olmadığına bakıyorum aynı yanlışlıklar bende   varsa düzeltmeye çalışıyorum...İyi İNSAN olmak ''kıldan ince kılıçtan keskin'' samimiyet olmadığı sürece de anlamı olmayan bi yol...Ben de iyi insan olmak  için  çaba sarfediyorum  yaşamımda... Belki de İYİ İNSAN olmak bir yolsa  ben daha o yola giremedim bile... Ama  en azından kararlıyım öğrenecem ve samimi bir iyi insan olacam, ölmeden önce başaracam inşaallah bunu:)

  Öyle işte! Kendilerini en şahane insan gibi göstermeye çalışanlara uyuz oluyorum... Kabul edin artık hepimiz binlerce hata  yapan,  sürekli hataları başkalarında  arayan aciz kullarız..Var mı itirazı olan , varsa da umrumda değil itirazınızı  kendinize   yapın ben şikayet kabul etmiyorum :p
  Biraz  önce  birinden  bu  konu  hakkında fikirini söylemesini rica ettim ...Ve yazdıklarından şu sonuca vardım..Belki de insanları oldukları gibi kabul edip ona göre davranmayı öğrenmek lazım...! mı aceba? Hımm bunda da şüphedeyim...
  Ya da herkes iyi de ben miyim garip olan ?  :P  Bu da olabilir tabiii...Onun için anlamakta zorluk çekiyor olabilirim ,mükemmel olduğunu sanan kişileri:))
  Aslında bu yazının başlığı ''Papuç'un Daldan Dala Atlayan Cümleleri ''mi olsaydı ne :)

  Varın sağlıcakla kalın ...