Gittin

Gittin,ayrılırken buz tutmuştu gözlerin.Elimi salladım veda etmek için yoktun,hoşçakal diyen sesin uzaklardan duyuldu.Dudaklarımdan süzülen titrek sözler senden ayrılmanın acısını bile ifade edemedi.Son bir bakış kaldı arkanda kalabalığa karışan.Herşey sessizliğe gömüldü ve sen gittin.


İçimde yığınla sözcük kaldı sana söylemek istediğim.Hiç olmadığım kadar cömerttim sevgi sözcüklerinde fakat sana söyleyecek fırsat yoktu geçmi kalmıştım?Sonra sözcükler beynimin bir köşesinden çıkıp duruyor geceleri,korkutuyor beni sensizlikte çıkan sözcükler ve sensiz,sensizlikte korkutuyor beni garipim ben garip.Aynalara küstüm,hiçbir oyun hiçbir eğlence avutmuyor beni.Bu şehir benimle yeni bir işkenceye hazır.Ödeşemedim gittiğin bu mevsimle, birde seni benden alanlarla,ben hep çaresiz ve hep malubum.

Alışamadım yarımlığa,sensiz düşlerim de intihar tutkularında.Göğsümde hançerin oyduğu boşluk kaldı.Ayrılık çoğalarak giriyor içime,günlerime.Benden başka kim bilebilirki sensizliğin acısını. Artık seni görme umuduyla komut beklemiyor gözlerim biliyorum benden çok uzaktasın.Ne yapalım bu mevsimde payıma ayrılık düşmüşse,uzaktan yetinmek ve bunu bilmek gerekirmiş.

Gittin,sanki bir dalganın tepesine taşınmış ,taşınmışve şimdi en sonunda kıyıya vurulup bırakılmış gibiyim.Ne deniz var ortada ne yağur ,ne güneş, nede ay.Gittin senden ayrılışım küçük ihtiraslarımı unutturdu,sensizlikte büyük ihtiraslarımı kuvvetlendiriyorum......