Kararlı ama Karışık Duygular!

 Bu sıralar blog yazılarımı geçiştiriyorum (tamamen bilinçli) onun içindir ki yazmamak için sadece aklımdaki cümleleri dağınıkta olsa (yazıyomuş gibi olsun diye) harf sırasına göre serpiştiriyorum bloğuma...Reel hayatımda aynen böyle bu aralar..dostlarım aramamamdan şikayet ediyor bense hayattan bir garip sıkılmamdan...Herşeyden sıkılmışım ne iştir anlamıyorum...Bir insan kıştan bu kadar mı nefret eder bilemiyorum ki...Kışın kimlik değiştiriyorum, yaptığım tek şey kış ayları bitsin diye gün saymak oluyor...Sabret şu kadar ay kaldı sabret şu kadar gün kaldı , sık dişini güneşli günler yakındır...v.b. Sanırım kışın doğmamdan kaynaklanan bi travma;) Bilemiyorum bildiğim bi şey varsa o da kışı sevmiyorum....(bi yandan da korkuyorum aceba bir kış günü mü ölecem Allah korusun !)

 Enteresan bi yapım var ,moralim bozukken ufacık bi sebep bulup hiç sıkılmamış gibi olabiliyorum bi an...Canımı sıkan her neyse unutuyorum sanki hiç yaşanmamış gibi..Ki benim iç çatışmalarımı dışardan birinin anlaması da zordur (eğer birikmiş halde gelip başımın etini yemiyorsa sıkıntı yaptığım durumlar)Bu halimi seviyorum aslında...İnsanlar tarafından sürekli bunalım halinde kararsız bir insan olarak algılanmak hoşuma gitmez...Hayat zaten olabildiğince çekilmez  bir de bunların yanında ben çekilmezlik katmak istemem insanlara...

 Bir de kararlı halimi severim (kararlı olmak sabit fikirli olmak adına değil) Örneğin alış verişe çıkacağım zaman ne alacaklarım ve ne tarz bişey alacağım aklımda şekillidir...Sürekli dolaşmaktansa girdiğim yerlerde aklımdaki tarza yakın bişeyler olup olmadığını sorarım böylelikle satıcılarında boş konuşmalarını çekmek zorunda kalmam onlarda sırf satış yapmak amacıyla bir sürü ürünü tezgaha dökmek zorunda kalmazlar...Hım bir de kararsızlarla alış verişe çıkmaktan nefret ederimmmm....İnsanın olmayan sinirlerini zıplatırlar tansiyon hastası ederler insanı ıyy...Şunu mu alsam bunu mu alsam...Söylersin ''şunu al'' bu sefer der ki ''ayy aceba bunu mu ''alsam...içinden ''ikisinide al kafana çal '' dersiniz de sırf kibarlıktan ''hangisine için ısındıysa onu al'' dersiniz...Tüm gezi boyunca ''Ya Sabır '' çekmenizde yanınızakar kalır...

 Sanırım geçen gün en sevdiğim arkadaşımın azcık canını sıktım...Bir kaç eşya beğenmemiz lazım bakıyoruz arkadaş öyle şeyler gösteriyor ki ben kaşlarımı küçük Emrah gibi yaparak bakıyorum gösterdiği eşyalara...Bu durum her girdiğimiz mağaza da böyle oldu ve sonunda dedim ki:''Ö.... seninle ne zamandır görüşmüyoruz senin zevklerine bi haller olmuş tanıyamıyorum seni :P'' Güzel arkadaşım ''neden öyle diyon yaaa'' ile geçiştirdi beni :)) Birbirimizi çok seviyoruz ama fazla bi zevklerimiz uymuyor napalım :) Ne yapsın o deli değil ki gayet doğal beğenileri var ;) O da alışmıştır benim tüm düşüncemi hönk diye söylememe...Beni hala seviyorsa alışmış demektir :)

  Neyse (ki nefret ettiğim bi kelimedir ''neyse '')yazımı sonlandırma zamanı geldi..SEvgi ve huzur yakanızdan hiç düşmesin iyi olma yolunda ilerleyen dostlar..

 Not: Resmi gönderen kişiye teşekkür...