SEVGİ PITIRCIĞI DA BABANDIR! - Bir milyon kalem

Bir milyon kalem

Blog yazarları topluluğu

8 Haziran 2015 Pazartesi

SEVGİ PITIRCIĞI DA BABANDIR!

Daha el kadar çocuktum. PKK'nın en azılı zamanlarıydı. Kendi dayım Malatya Battalgazi'de bölük komutanıydı. Yazları 3 ay oraya giderdik. Bölükte asker abilerle tüm yaz ben, kardeşim ve kuzenim şahane yazlar geçirirdik. Alperen'in daha o yaşta kamuflajları vardı. Ben asker olacağım anne derdi. Bir gün dayım askerleri dizdi. Operasyon var dedi bahçede, önce gönüllü istiyorum! Hop 7-8 yaşlarında Alperen çıktı, ben giderim! Herkes gülmüştü...Fotoğrafları var boy boy. Daha 8-10 yaşlarındaydık. Her yerde şehit, terörist resimleri vardı. Ben Adana'da gece yola çıkmadan kabuslar görmeye başlardım. Yolumuzu kesiyorlar, bizi öldürüyorlar. Malatya'ya varana kadar korkardım. Tüm yaz asker abilerlerle yemekhanede yer, kamelyada gazoz içer, yine imam bir asker abiden tecvidli kuran öğrenirdik.
Kürtlerin kayısı bahçelerine giderdik. Dayıma oooo komutanım hoşgeldin derlerdi. Onlar da kürttü, terörist de kürttü. Kayısı veren amca kötü değildi ama. Kürt neydi, kötü bir şey miydi? Gece rüyalarıma giren canavarlara hiç benzemiyordu. Land'lara biner, her şey vatan için yazan yerlerde koşar dururduk. Binanın altında hücre vardı. Gerçek bir 'terörist' bile gördüm. Baktım onun da eli, kolu, korkan gözleri vardı. O zaman AKP'nin A'sı bile yoktu tabi. O zamandan beri ne iktidarlar, ne koalisyonlar, ne hükümetler geçti. Terör hiç bitmedi ama. Daha geçen sene Bingöl yolu aylarca kapatıldı PKK tarafından. Şu anlarda şehit resmi paylaşan Akp'li seçmenin partisi iktidardı, asker dahi geçemedi. Neredeydi devlet acaba?
Akp'den önceki hükümetler ne yaptılar terör bitsin diye? Hiçbir şey!
Ya sen, şehitler için vicdan azabı çekmemi söyleyen zavallı insan, televizyon karşısında benim de döktüğüm gözyaşını dökmekten başka ne yaptın, bana de hele?
Yok yok ciddi soruyorum, söyle ya şunu yaptım de!
Sus, aklını
alırım!
Bana bak ben, askerin yemeğini paylaştım, koğuşu da postalı da sen daha hayatında görmemişken gördüm, tanıdım.
Asker benim abimdi, çocukluk arkadaşımdı.
Dayım askerdi. Astsubaydı. Şu an eşimin abisi havacı asker, o dağ bu dağ geziyor. Ailemde kuzenlerim, eniştelerim dahil bir sürü polis akrabam var ve hepsi benim canım!
Benim değil mi, geçmişteki şehitin hakkına giren? Vatan haini, terörist benim!
Sen nesin peki? Benim gibi tüm ithamları göze almayı seçmekten bile korkan sen,
ne yaptın?
Ben bir buçuk yıl Diyarbakır yolunda yemek ve su olmayan bir köyde pırıl pırıl çocuklarıma öğretmenlik yaptım! Kürtçe öğrendim, futbol oynadım, örgü ördüm!
Senin hepsine terörist dediğin halk için bir şey söyleyeyim. Bir öğrencimin 4 veya 5 kardeşi sulama havuzuda boğuldu birgün. Okula ateş düştü. Rahmetli müdürüm ve tüm okul beraber hemen cenaze evine gittik. Sanıyordum ki insanlar kendini yerden yere atacak. Sanıyordum ki birilerini suçlayacak, isyan edecekler! O kadar inançlılardı ki, Allah'ın takdiri hoca dedi herkes! Bir sükunet hakimdi. İnanamadım. 4-5 can ya, hepsi çocuk!
Ben o zaman anladım en iyi kürt ölü kürt değildi!
Yani bana maval okuma! Ben askere, şehite, kürte ya da vatana uzak biri değilim.
Benim annem Urfa'da tayin olduğum okuluma beni ilk kez götürdüğü gün istifa et, babanın bürosunda dur, biz sana para veririz dedi okulu görünce. Ben o sırada mutluluktan ağlıyordum, anladın mı? Vatan toprağı masalı okuma bana, ben o vatan toprağında süslü çizmelerime poşet bağlayıp yürüdüm.
Kuran okumadığımız, nutuk okumadığımız için bu haldeymişiz efendim. Ben okuyorum kuran, sadece okumuyor araştırıyorum.
İlk 6 sure'nin geneline serpiştirilmiş tek şey var:
'Allah, affedicidir.'
Sen müslümanım derken neyi affetmiyormuşsun?
Sen neyin kinindesin, kibirindesin de hele?
De hele terör nasıl bitecek?
Al bayrağa sarılı şehitlere televizyon karşısında ağlayıp, lanet ederek mi?
E onu denedik, işe yaramadı!
Yıllar sonra o küçük kamuflajlı kardeşim büyüdü; o asker olmak isteyen Alperen büyüdü ve asker yaşı geldi. Ben asker olmak istemiyorum İlay dedi... Ben de istemiyordum gitmesini. Bir tane arkadaşım vardı, bir tane kardeşim. Ya doğuya çıkarsa? 18 ay askerlik yaptı! Bu vatan için. Her gün dua ettik dönsün diye, zatürre oldu, havale geçirdi askerde. Öledebilirdi, şanslıydık, geri döndü.
Ve şimdi bir oğlum olursa, şu koşullarda onu yollamak istemiyorum. Vatan sağolsun elbet, oğullarımız ölmeden sağolsun ama!
Askerlik bir temsili vazife olsun!
Demek ki neymiş mhp'li kardeşim, bozkurttu, asenaydı, kandildi deyip deyip başka bir şey yapmamakla terör bitmiyormuş. En iyi kürt ölü kürt değilmiş mesela. Demek ki neymiş? Kürt dedin mi terörist demeyecekmişsin herkese. Kutsallaştırdığın ırkını savunurken, başka ırkı ezmeyecekmişsin!Al şimdi mecliste anlaşırsınız, hadi bakalım.
Demek ki neymiş ulusalcı, kemalist, chp'li arkadaşım, geçmişinle yüzleşmezsen bir adım gidemezmişsin. 28 şubatlar yüzünden, şimdilerde her türbanlı bacı intikam alıyor. Askerin anasını orduevine almıyordunuz. Unutma! Değişeceksin kusura bakma.
Demek ki neymiş akepeli arkadaşım, paralı askerden ordu olmazmış! O kuran öyle sağa sola sallanmazmış.
Demek ki neymiş haydar baş abim, neyse onu boşver şimdi...
Hadi bakalım şimdi kardeş kardeş oynayın mecliste.
Hadi benim güzellerim.
Ha bu arada mesele de ağaç meselesi değilmiş.
Tatava yapmayın.
Savaşı durdurmanın en iyi yolu nedir biliyor musun?
Savaşın olmamasıdır arkadaşım!
Savaşa dur demektir!
Sevgi pıtırcığı da babandır!
İkinci yarı şimdi başlıyor başganım!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Lütfen düşüncelerinizle katkıda bulunun.

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.

Sayfalar