Gün geçtikçe geçmiş siliniyor benim için; saklanacak yer
arıyorum kendimce. Korkularımdan saklanıyorum, sanki güneş doğunca beni
göreceklermiş gibi geliyor, saklandığım yerde beni bulacaklarmış gibi. Zaman
kötü diye kendime telkinler yapıyorum günlerdir. Beni bulmasınlar diye benim
bile saklandığım yeri unuttuğum oluyor. Bazen yerimi bilmek için kafamı dışarı
çıkarıyorum; güneş ışığının gözlerimle sevişmesini unutmuşum ben. Uzun zaman
oldu böyle hissetmeyeli. Oysa ki ben sevgilerimi bile saklanmalarım gibi karşılıksız
yapmıştım. Neyse ki artık saklanmıyorum. Belki yoruldum belki de güneşe
ihtiyacım var. Artık geçmişimi de silmiyorum eskisi gibi. Saklanacak yer aramak
zorunda da kalmıyorum. Güneş huzur veriyor gittikçe, telkinlere de ihtiyacım
yok. İhtiyacım olan tek şey; güneş gibi sıcacık bir GÜNAYDIN…
16 Mayıs 2013 Perşembe
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Yasal Uyarı
Bir 1 Milyon kalem blog yazarıdır. Bir milyon kalem "bir gönül yolculuğu" sloganı ile yola çıkan, yazarlarının blog paylaşımları ve sosyal amaçlı projelere de katıldıkları bir kültür, sanat platformudur. Sitede yayınlanan yazıların hak ve sorumlulukları yazarın kendisine aittir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Lütfen düşüncelerinizle katkıda bulunun.
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.