Ölümle ilgili bir sürü yazı olsa da bir de benden dinleyin
istedim; ölüm ne demekmiş.
Ölüm; aldığımız ilk
nefesin son nefese dönüşmesidir. İlk nefesten de bahsedecek olursam; genellikle
ağlamaktan nefes aldığımızı unuttuğumuz andır. Neden mi? Çünkü; doğar doğmaz
hayata ağlayarak gelenler değil miyiz biz? Aynen öyle. ‘’Ben hatırlıyorum da ne
ağlamıştım be’’ gibi bir espri yapmayacağıma göre tekrar ölmekten söz
edebilirim.
İlk nefesini aldın ve
verdin. Peki ya şu anki aldıklarını hiç düşünüyor musun? Şükrediyor musun?
Doğru söyledin aslında; benim de şükretmediğim oluyor bazen. Sonradan aklıma
geliyor ve küçücük ‘’Affedilişlere’’ sığınıyorum hemen. Hayal etmekte
serbestsin. Bırak aksın gitsin düşler ama bana bakma öyle; korkuyorum…
Korkuyordum;
affedilmemekten, sığınamamaktan. Hatta bazen ben ilk nefesi hak etmediğimi bile
düşünüyordum. Sanki hiç son nefes gelmeyecek gibi yaşadım bu zamana kadar.
Şimdi tekrar söylüyorum; ‘’Ben Korkuyorum, sen de kork. Çünkü; son nefes her an
dudaklarının arasından kaçıverir...’’
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Lütfen düşüncelerinizle katkıda bulunun.
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.