anlamıyorsun
bir gelinciğin yaprakları gibi dökülüyoruz
en karanlık anı bu gecenin gördüğün
ama ürkme!
gece benim kırık çatılı kömürlüğüm
bir kaç fare , bir merdiven ve ucu delik bir çizme
pnömokonyoz bir bez bebek, mutlu hepsi güneşsiz
bilirim sen elimi tutuyorsan,
rüzgar gülleri ve uçurtmalar dahi gereksiz
fareler bazen özlüyor kayan yıldızları
yıldızlar bazen çizmeye damlıyorlar anlamıyorum
eğer seni saymazsak benim mutluluğum da sebepsiz
ama şimdi ben meşgulüm kömürlüğe
kitlemekle tüm çocukluğumu
çocukluğumu bir bahçesinde unutmuştum dedemin
çocukluğumdan öğrendim dedemin o bahçedeki yorgunluğunu
senin o kocaman yanağında bir boşluk belirince anlayabildim
tüm insanlığın taptığı bahçelerin solgunluğunu
anlamıyorsun
hemen, bugün beni sevmen icap ediyor
senin için tüm sabahları iptal ettim
anlamıyorsun
bir çınar ağacı gibi, içimizden ölüyoruz
düşmemiz lazım bu kuru dallardan
savrulmalıyız en tepesine göğün
ya da iki kar tanesi olup gökten de düşebiliriz
biz birbirimize çarparız beyaz bir bulutun gölgesinde
bakarsın yürürlüğe girer tanrının kıyamet planları
iki kar tanesi çarpmaz ya birbirine
bizim için iptal olacak tüm fizik kuralları
süpürülmemeliyiz
süpürülmeye gerek duyulmayacak kadar,
değersiz bir yere düşmeliyiz
bir kömürlüğün çatısı olabilir, el ele de tutuşabiliriz
çatıda bir delik açılır, sen beyazsındır
gelinliğin kadar, tenin kadar, kar kadar beyazsındır
ihtişamlıyızdır biz kayan yıldızlar kadar
art arda intihar eden iki su damlası gibi...
zamansızlığa giden,
kuyruklu yıldızlar gibi damlarız belki,
kömürlüğün çatısından , ucu delik bir çizmeye
orada bir ömür geçer belki belli mi olur
belki orada bir çocuk şiirler yazar ağlayarak
kitlenmiştir karanlığına kömürlüğün,
belki biz gökten değil de onun gözlerinden düşüyoruz
düşüyoruz , elimi tut
elimi tut , yoksa güneş doğacak
elimi tutmazsan herkes yeniden yaklaşacak
anlayamıyorum karanlıkta neden boğulduğumu
yanıbaşımdaki insanların acımasızca sorduğunu
sen bana bir adım yaklaşınca anlayabildim
tüm insanlardan aslında ne kadar uzak olduğumu
anlamıyorsun
hemen, bugün beni sevmen icap ediyor
senin için tüm intihar planlarımı iptal ettim
bir gelinciğin yaprakları gibi dökülüyoruz
en karanlık anı bu gecenin gördüğün
ama ürkme!
gece benim kırık çatılı kömürlüğüm
bir kaç fare , bir merdiven ve ucu delik bir çizme
pnömokonyoz bir bez bebek, mutlu hepsi güneşsiz
bilirim sen elimi tutuyorsan,
rüzgar gülleri ve uçurtmalar dahi gereksiz
fareler bazen özlüyor kayan yıldızları
yıldızlar bazen çizmeye damlıyorlar anlamıyorum
eğer seni saymazsak benim mutluluğum da sebepsiz
ama şimdi ben meşgulüm kömürlüğe
kitlemekle tüm çocukluğumu
çocukluğumu bir bahçesinde unutmuştum dedemin
çocukluğumdan öğrendim dedemin o bahçedeki yorgunluğunu
senin o kocaman yanağında bir boşluk belirince anlayabildim
tüm insanlığın taptığı bahçelerin solgunluğunu
anlamıyorsun
hemen, bugün beni sevmen icap ediyor
senin için tüm sabahları iptal ettim
anlamıyorsun
bir çınar ağacı gibi, içimizden ölüyoruz
düşmemiz lazım bu kuru dallardan
savrulmalıyız en tepesine göğün
ya da iki kar tanesi olup gökten de düşebiliriz
biz birbirimize çarparız beyaz bir bulutun gölgesinde
bakarsın yürürlüğe girer tanrının kıyamet planları
iki kar tanesi çarpmaz ya birbirine
bizim için iptal olacak tüm fizik kuralları
süpürülmemeliyiz
süpürülmeye gerek duyulmayacak kadar,
değersiz bir yere düşmeliyiz
bir kömürlüğün çatısı olabilir, el ele de tutuşabiliriz
çatıda bir delik açılır, sen beyazsındır
gelinliğin kadar, tenin kadar, kar kadar beyazsındır
ihtişamlıyızdır biz kayan yıldızlar kadar
art arda intihar eden iki su damlası gibi...
zamansızlığa giden,
kuyruklu yıldızlar gibi damlarız belki,
kömürlüğün çatısından , ucu delik bir çizmeye
orada bir ömür geçer belki belli mi olur
belki orada bir çocuk şiirler yazar ağlayarak
kitlenmiştir karanlığına kömürlüğün,
belki biz gökten değil de onun gözlerinden düşüyoruz
düşüyoruz , elimi tut
elimi tut , yoksa güneş doğacak
elimi tutmazsan herkes yeniden yaklaşacak
anlayamıyorum karanlıkta neden boğulduğumu
yanıbaşımdaki insanların acımasızca sorduğunu
sen bana bir adım yaklaşınca anlayabildim
tüm insanlardan aslında ne kadar uzak olduğumu
anlamıyorsun
hemen, bugün beni sevmen icap ediyor
senin için tüm intihar planlarımı iptal ettim
sol yanağına...
0 Yorumlar