SENİN OLMAYANI SEVDİN Mİ HİÇ-4

Yağmurda ıslanıp fırtınada kaçmamalı...
Ayağı taşa takılınca kayadan korkmamalı...
İşine gelince sevip; zoru görünce bırakmamalı…
Ama sen sevgiyi ne bileceksin?

Senin olmayanı sevdin mi ki hiç?

Yokluğun bir kâbus gibi düştü mü içine
Ne yana dönsen her yerde sevilen...
Kaçmak kurtulmak istiyor olsan da;

Sevdiğinin hayali ve silueti oldu mu hiç peşine düşen
Umutsuzca kaçtıkça

Aşkın daha da bir içine düştün mü sen?

Haykırışlarım boşa, kaçışlarım çaresiz...
Bir boşlukta yuvarlanıyorum

Adeta; yere çakılıyorum sensiz...

Ey kıblesine ask düşürdüğüm sevda sözcüğüm!
Gönlüme ateşler düşüren, uğruna yanılası közcüğüm!

Kimseler duymuyor feryadımı
Ezberlerken adını, unutmuşum kendi adımı…

Hani iftar vaktine yakın susup bekler ya insan,

İşte öyle bekliyorum seni bir umutla, bin umutla

Söyle ne zaman okunur burada o ilahi ezan
Bir yudum su, iftarlık bir hurma gibi özledim seni
Ama sen bunu nerden bileceksin?
Senin olmayanı sevdin mi hiç?

Bir oyunda, ebe beni unutup gitmiş gibi.

Bir kuyunun dibinden yukarı bakarken

Yaşama dair umutların tamamen bitmiş gibi

Yıllarca oyunun kaldığı yerden devam etmesini
İsteyip de el açıp duaya durdun mu hiç?

Sobelenmek pahasına çığlık atıp;

Çaresizce debelenip durdun mu hiç?

Kalabalıklar içinde yalnızlıktan boğulurken

Uğruna yaşadığını sandığın

Yerine ölmeyi göze aldığın tarafından kovulurken

Yine onun sevinciyle sevinip,

Akan gözyaşıyla ıslandın mı hiç?

Senin olmayanı sevdin mi sen hiç?

Aslında onunlayken, ondan ayrı yaşadın mı hiç?

Feyzullah Kırca

Akbaşlar Köyü / Dursunbey