Tekilliğim

Mevsimin kırık dökük,yalnızlığı soluduğu gecede,ben ve hayali bir sima...
Galiba bu kez gidiyorum kimsenin olmadığı o tenhalığa,
Galiba bu kez tek başındalığımı milyonlarca kez büyütüp te gitmek istiyorum
Arkama bakmaktan korkmadan,
İçimde o derin sızıyı,bir kez olsun duymadan gitmek istiyorum...
Tatlı bir gülüşün; gözlerime dokunuşunda aradım varlığımı,
Yeniden var olacak, yeniden bulacaktım kendimi...
Şimdi kendimi kendimden uzaklara çok ötelere atıyorum
İçimi içime hapsediyorum.
Çocukluktan kalma suçluma eylemelerini unutuyorum;
Suçlu değilsin,suçluda değilim
Ama bil ki; ben en çok yalnızlık kokan kimsesiz gecelere aşık oldum,
En çok acının kıvrandıran halinde buldum beni...
Ben acemi aşklar prensesiyim,
Başladığı yerde bitmeli belki de sevmeler...
Daimalıktan korkan bu esaret düşü iliklerime kadar ürkütüyor benliğimi,
Daralmakta bir yanları ruhumun
Soluduğum bu hayal varlığın bir ömür boyu varlığımda gezinmesi,
Bu düşünüşün gerçekliği
Ürküyorumyaşam denen bu kargaşada
Yanımda ki bir ikinciden
Hatta ve hatta kendimden de ürküyorum
Bırak ben yalın bir sevmede acemi aşık olayım
Kaybettiği sevdasını asırlar boyu arayan
Bulduğundaysa son nefesini veren
...