Günümüz Müslümanlarının
kardeşliğinden söz edebilir miyiz ?Edebilirsek ne kadarınınkinden söz
edebiliriz. Hangimiz Müslüman’ız, hangimizMüslüman rolü yapıyoruz ?Her
Cuma hutbesinde hutbenin peşine imam bir ayet okur. Özetişudur; “Her
Müslüman eşine, dostuna, çevresindekilere yardım etmekleyükümlüdür!” . Eee,
Cuma namazı kılınıp dışarı çıkıldığında kaç Müslüman(!)bunu layığı ile
uygulamaya geçer. Ben gözlemimi yazıyorum yüzde iki. “BenMüslüman’ım deyip
de buna riayet eden insanımız o kadar az ki!İnsanlarımız, kendi derdine
düşmüş pozisyondalar.Verdikçeçoğalacağı mantığını terk etmiş, gelecek
korkusu ile yaşayıp mal,mülkzenginleştirme derdine düşmüş, çoluğu ve
çocuğunun geleceğini imar etmesıkıntısı ile haşır neşir olmuş bir zümre
haline gelmişiz.Etraflarında olupbitene sadece üzülüyormuş gibi yapan
fertler olmuşuz. Üzülen, dertleniretrafındakinin derdi ile. Çözüm üretir,
bir derdin var mı? Varsa ne yapabilirim? diye sorar.Evet, maalesef bu
durumdayız. Bu durumda olunca direk şunusormak geliyor içimden “Müslüman
mıyız? “Ne kadar Müslüman’ız diye soramıyorum,Müslümanlığın oranı olmaz.
YaMüslüman’sındır, ya değilsindir.Kendimi bu kategoride değerlendirmek
bileistemiyorum.Kendim için tanımladığım şablon bana keyif vermiyor.Bu
keyifsizlikMüslüman kelimesinin karşılığı ile paralel.“Müslümanlar
kardeştir “ Hucurat 12. Nasıl kardeşliktir kibu; kimse kardeşinin derdine el
uzatmaz.El uzatsa bu kadar dert olmazdızaten.Nasıl kardeşliktir ki bu; benim
malım senin malın diyememecesaretsizliğine düşürüyor bizi.Nasıl kardeşliktir
bu.Bunu biri banaanlatmalı.Yemeyelim birbirimizi(bu tamamen argo bir
söylemdir-yeme beni,gibi-).Kimse “Müslümanlar Kardeştir!” ayetine tekabül
eder şekildeyaşamıyor(İstisnalar,konu dışıdır).Allah bu duyguyu her
Müslüman’ım diyene tattırsın.
kardeşliğinden söz edebilir miyiz ?Edebilirsek ne kadarınınkinden söz
edebiliriz. Hangimiz Müslüman’ız, hangimizMüslüman rolü yapıyoruz ?Her
Cuma hutbesinde hutbenin peşine imam bir ayet okur. Özetişudur; “Her
Müslüman eşine, dostuna, çevresindekilere yardım etmekleyükümlüdür!” . Eee,
Cuma namazı kılınıp dışarı çıkıldığında kaç Müslüman(!)bunu layığı ile
uygulamaya geçer. Ben gözlemimi yazıyorum yüzde iki. “BenMüslüman’ım deyip
de buna riayet eden insanımız o kadar az ki!İnsanlarımız, kendi derdine
düşmüş pozisyondalar.Verdikçeçoğalacağı mantığını terk etmiş, gelecek
korkusu ile yaşayıp mal,mülkzenginleştirme derdine düşmüş, çoluğu ve
çocuğunun geleceğini imar etmesıkıntısı ile haşır neşir olmuş bir zümre
haline gelmişiz.Etraflarında olupbitene sadece üzülüyormuş gibi yapan
fertler olmuşuz. Üzülen, dertleniretrafındakinin derdi ile. Çözüm üretir,
bir derdin var mı? Varsa ne yapabilirim? diye sorar.Evet, maalesef bu
durumdayız. Bu durumda olunca direk şunusormak geliyor içimden “Müslüman
mıyız? “Ne kadar Müslüman’ız diye soramıyorum,Müslümanlığın oranı olmaz.
YaMüslüman’sındır, ya değilsindir.Kendimi bu kategoride değerlendirmek
bileistemiyorum.Kendim için tanımladığım şablon bana keyif vermiyor.Bu
keyifsizlikMüslüman kelimesinin karşılığı ile paralel.“Müslümanlar
kardeştir “ Hucurat 12. Nasıl kardeşliktir kibu; kimse kardeşinin derdine el
uzatmaz.El uzatsa bu kadar dert olmazdızaten.Nasıl kardeşliktir ki bu; benim
malım senin malın diyememecesaretsizliğine düşürüyor bizi.Nasıl kardeşliktir
bu.Bunu biri banaanlatmalı.Yemeyelim birbirimizi(bu tamamen argo bir
söylemdir-yeme beni,gibi-).Kimse “Müslümanlar Kardeştir!” ayetine tekabül
eder şekildeyaşamıyor(İstisnalar,konu dışıdır).Allah bu duyguyu her
Müslüman’ım diyene tattırsın.
0 Yorumlar