On sekiz yıldır içimdeki boşluğu dolduramadım
Bırakıp gidenler unutuluyor
Ama göçüp gidenler içinde bir acı bırakıyor
Ocakları söndüren
İçindeki ateşi her geçen gün daha çok kor haline getiren
Ocak ayını sevmiyorum artık
Artık benim için bir yıl on bir ay
Senenin bir ayı seni saklayamayan
Karı üstüme çekip donduruyorum kendimi
Şubat ayının ilk yağmurlarında
Üzerime düşen her damla
Çiçek olup uyandırıyor beni
Geleceğim bir gün
Sen karşılayacaksın beni
Birer sigara yakıp sohbete dalacağız
Konuşacağımız öyle çok şey birikti ki
Beşiktaş dan ve politikadan
Uzatmaları oynuyorum artık ben buralarda
Belki bir sigara içişimde
Belki de bir gece yatarım ve uyanamam
Çayı her daim taze tut
Elbet bir gün geleceğim
2012
NOT : 1994 yılında yitip giden bir dosta hitafen yazılmıştır.
0 Yorumlar