Merhaba değerli 1milyon kalem dostları.
Yaşadığımız her gün bir mucizedir, hayat bize rutin, sıradan gelse de. Güneşin yeniden doğması, uykudan uyanmamız, nefes alıp hayata başlamamız. Aslında mutlu olmak için o kadar çok sebep var ki zaman zaman nankörlük etmesek.
Yaşadığımız her gün bir mucizedir, hayat bize rutin, sıradan gelse de. Güneşin yeniden doğması, uykudan uyanmamız, nefes alıp hayata başlamamız. Aslında mutlu olmak için o kadar çok sebep var ki zaman zaman nankörlük etmesek.
Bir çoğumuz sıcacık yataklarımızda uyuduk ve uyandık. Oysa VAN'daki depremzede kardeşlerimiz öyle mi. Bir çoğumuz işyerlerimizde yine sıcak bir ortamda çalışacağız. Acaba onların çalışacağı bir işleri kaldı mı. Ya yaralılar, hastanelerde kimbilir nasıl, hangi acılar içindeler.
Bir kanser hastası ne durumda, özürlü bir çocuk doğurup, yetiştirmek durumunda olan bir anne neler hissediyor her sabah. Hiç düşündük mü? Hiç düşündük mü evine yiyecek ekmeği zor götüren insanları. Hiç düşündük mü aile içi şiddeti, şiddet ve taciz gören çocukların dramını. Kadınlarımızın çilesini.
Düşündünüz elbette, düşündüğünüz için yüreğiniz durmadı. Eski tabirle kağıda kaleme sarıldınız, şairin dediği gibi "yazmasaydım ölecektim" dediniz ve yazdınız. Kendi sıkıntılarınız kadar, hayatta sıkıntı çeken insan kardeşlerimiz için de birşeyler yazdınız. Bazen sevinçlerinizi paylaştınız. Paylaştıkça çoğalır sevgiler diyerek. Bazen sıkıntılarınızı paylaştınız. Paylaştıkça azalmasını umarak dertlerinizin. Ne iyi yaptınız.
Bir milyon kalem olarak, "bir gönül yolculuğu" sloganı ile çıktığımız bu yolda bizi yalnız bırakmadınız. Yazılarınızı, yorumlarınızı esirgemediniz. Bizimle birlikte kampanyalara katıldınız. Çocuklar için çırpındınız, tıpkı çocukları için çırpınan bir anne, baba gibi. Ne iyi ettiniz.
Blog dünyasında yazı ve yorum paylaşımının azaldığı günlerdeyiz. İnsanlar sosyal medya ortamlarında kısa cümleler kuruyor. Anlık tepkileri iletmek için güzel ortamlar hepsi. Twitter, facebook, friendfeed, google+ ancak bloglar sizin "sevgili günlük"leriniz. Onları ne çok severdiniz eskiden. Özenle yapraklarını açar, sevgili günlük le başlayan cümleler düşerdiniz. Çünkü her üzgün batan gün ile içimizde bir insan ölse de, her doğan yeni günle bir bebek doğardı.
Yine yazmalı, yine paylaşmalı. Yine bir değer ürettiğimizin farkında olmalıyız. Öyleyse şimdi yazma zamanı. Sonbahar kışa dönüyor. Kalem kağıda daha yakınlaşmalı. Birşeyler yapmalı, birşeyler yazmalı ve bir şeyler yazan kalem dostlarına yorumlarımızla katkıda bulunmalı.Haydi öylese ne duruyoruz?
Bir kanser hastası ne durumda, özürlü bir çocuk doğurup, yetiştirmek durumunda olan bir anne neler hissediyor her sabah. Hiç düşündük mü? Hiç düşündük mü evine yiyecek ekmeği zor götüren insanları. Hiç düşündük mü aile içi şiddeti, şiddet ve taciz gören çocukların dramını. Kadınlarımızın çilesini.
Düşündünüz elbette, düşündüğünüz için yüreğiniz durmadı. Eski tabirle kağıda kaleme sarıldınız, şairin dediği gibi "yazmasaydım ölecektim" dediniz ve yazdınız. Kendi sıkıntılarınız kadar, hayatta sıkıntı çeken insan kardeşlerimiz için de birşeyler yazdınız. Bazen sevinçlerinizi paylaştınız. Paylaştıkça çoğalır sevgiler diyerek. Bazen sıkıntılarınızı paylaştınız. Paylaştıkça azalmasını umarak dertlerinizin. Ne iyi yaptınız.
Bir milyon kalem olarak, "bir gönül yolculuğu" sloganı ile çıktığımız bu yolda bizi yalnız bırakmadınız. Yazılarınızı, yorumlarınızı esirgemediniz. Bizimle birlikte kampanyalara katıldınız. Çocuklar için çırpındınız, tıpkı çocukları için çırpınan bir anne, baba gibi. Ne iyi ettiniz.
Blog dünyasında yazı ve yorum paylaşımının azaldığı günlerdeyiz. İnsanlar sosyal medya ortamlarında kısa cümleler kuruyor. Anlık tepkileri iletmek için güzel ortamlar hepsi. Twitter, facebook, friendfeed, google+ ancak bloglar sizin "sevgili günlük"leriniz. Onları ne çok severdiniz eskiden. Özenle yapraklarını açar, sevgili günlük le başlayan cümleler düşerdiniz. Çünkü her üzgün batan gün ile içimizde bir insan ölse de, her doğan yeni günle bir bebek doğardı.
Yine yazmalı, yine paylaşmalı. Yine bir değer ürettiğimizin farkında olmalıyız. Öyleyse şimdi yazma zamanı. Sonbahar kışa dönüyor. Kalem kağıda daha yakınlaşmalı. Birşeyler yapmalı, birşeyler yazmalı ve bir şeyler yazan kalem dostlarına yorumlarımızla katkıda bulunmalı.Haydi öylese ne duruyoruz?
Yeni yazılarınızı ve yorumlarınızı bekliyoruz.
1mk adına
Site admini
Erkan BAL
Not: Yazılarınızın sayfanın üstünde yer alması için lütfen etiketlere yazar adınızın yanında "güncel" kelimesini de etiket olarak ekleyiniz.
Not: Yazılarınızın sayfanın üstünde yer alması için lütfen etiketlere yazar adınızın yanında "güncel" kelimesini de etiket olarak ekleyiniz.
0 Yorumlar