Siz,Siz Olma yolunda...

''Hiç kimse beni anlamıyor.'' diyorsunuz bir dönem.Kimse sizin ne demek istediğinizi anlamıyor, sürekli kendince yorumlar yapıyor.Siz aslında öyle demek/yapmak istememişsinizdir de onlar yanlış algılamışlardır.Ya da her düşünceniz yanlış bulunmuş her yaptığınız yanlış bulunmuştur...Kimseye fazla  kulak asmadığınız halde yine de içten içe şikayet edersiniz; sizi anlamadıklarından ya da yanlış anladıklarından dolayı.Siz doğrusunuzdur da kimse neden kabul etmek istememektedir bunu bir türlü anlamazsınız,üzülürsünüz,kızarsınız ...İnsan özgürdür özgürlüğü başkalarının beklentileriyle sınırlandırılmamalıdır..Sonuna kadar savunursunuz bunu ve böyle de yaşamaya çalışırsınız,adınızın asiye çıkmasını göze alarak...Siz, siz olmaya çalışırken kimse size karışmamalıdır ama anlatamazsınız...Hep içe atar üzülür,kırılır çoğu zaman da kızarsınız.

Aşarsınız bir süre sonra bunları.Şimdi daha dikkatlisinizdir yanlışlarınızı kendiniz görüyorsunuzdur ,öz eleştirileriniz çoğalmıştır yaşam içinde.Önceden yaptığınız ama farkında olmadığınız hatalarınızın farkına varmışsınızdır ve kendinizde dersler çıkarmışsınızdır.Hayata daha ciddi bakıyorsunuzdur ,insanlara karşı daha duyarlısınızdır.Daha net görmeye  başlamışsınızdır gerçekleri.Yapmaktan özenle kaçındığınız ya da kişiliğinizin yapmaya müsade etmediği davranışları karşınızdaki insanlardan ara sıra bile olsa görmeniz sizi üzüyordur ama artık eskisi kadar kızmıyorsunuzdur.Çünkü öğrenmiş ve alışmışsınızdır insanların çoğunda var olan acımasızlık(!) duygusuna.Bunun adı bencillikse kıyamete kadar sürecektir varlığı, bilirsiniz ve buna göre yaşarsınız hayatınızı.

Ve çok sonraları -sizin olgunluk döneminiz de denebilir bu döneme- ,sizi eleştirenler de, sizi engellemeye çalışanlar da, her siz olmaya çalıştığınızda sizi kınayanlar da sizi etkilememeye başlamıştır.Çünkü siz ne yaparsanız yapın, nasıl dikkatli olmaya çalışırsanız çalışın insanlar her şeyinize kendi yürekleriyle baktıkları için olduğu gibi görmeyeceklerdir ve yargılayacaklardır yaptıklarınızı/söylediklerinizi/tepkilerinizi..Ve işte bu yüzden insanları hiç bir zaman gerçekten memnun edemeyeceğinizin gerçeğini kabullenmişsinizdir .

Artık kendiniz olmanın asıl olduğunu aklınıza yüreğinize işlemişsinizdir.Siz artık insan olmanın tüm gerekleriyle yaşamak için elinden geleni yapan biri olarak hayatınıza devam ediyorsunuzdur.Ve hala birileri tarafından kınanıyor/haksız bulunuyor ve bazen de garip karşılanıyorsunuzdur.Ama kafanızı yastığa koyduğunuzda sadece Allah'a vereceğiniz hesap konusunda eleştiriyorsunuzdur kendinizi..O,bu ,şu ne düşünüyorlar artık eskisi kadar umurunuzda değildir.İnsanoğlu nankördür yapılan onlarca iyiliğin yanında tek bir hatanızda sizi silebilecek kadar nankör! Her şeyin hesabını sadece Allah' vereceğinizi biliyorsunuz ve bunun farkına gerçekten vardığınız anda olgunlaşma yoluna girmiş oluyorsunuz...Ve zamanla değişiyorsunuz, eski sizden parçaları arkanızda bırakarak...