Banner

GÜN/VII



Ah Sevgili;

Farkındayım; bugünlerde kırık bir kalemle, eksik kalan kelimelerle, ucu açık cümleler yazıyorum sana sürekli. İçimdekiler kan damlaları gibi düşüyor kağıda. Zamansız kalıyor mektuplarım bu yüzden. Sözlerim yetersiz, hislerim tanımsız...

Biliyorsun; ölüm bu aralar kurulan bütün cümlelerin tek öznesi. Göz önünde yaşananlar, görmezden gelemiyoruz artık. Diz boyu; üzerinden atlayıp da devam edemiyoruz yola. Her ses birbirine karışıyor, her yerde kocaman bir uğultu. Suç arıyoruz sürekli, suçlu arıyoruz. Kimi zaman kaderi kılıf yapıyoruz yaşananlara, kimi zamansa hayatı...Taşın altında en çok kimin eli var, diye soruyoruz da birbirimize sürekli, kendi ellerimizi her seferinde görmezden geliyoruz.

Anlayacağın o ki ; bugünlerde ellerim çok ağır be sevgili. Çok ağır, çok ağrıyor. Ve bu ağrı aklımı ve yüreğimi zorluyor sürekli. Ama sakın ola aksini düşünmeyesin. Hala bildiğin gibiyim ben. Seni sevmekten asla vazgeçmedim. Her şeye rağmen; tüm bu akıl tutulmalarına ve yürek ağrılarına rağmen iyiye, güzele dair inancımdan, umudumdan asla vazgeçmediğim gibi...



Görsel:Deviantart


Yorum Gönder

0 Yorumlar