Uyku

Uyumak, zamanı rüya ,korkuyu kabus , dünyayı senle aldatmaktır ve ben uyanıkken kabus gibi geçen zamanımı dünyaya satıp uyumak istiyorum artık.

-Neden geceyi bu kadar seviyorsun?
-Çünkü gündüz nerde ne yaptığını bilmediğim ,üzgün müdür , mutsuz mudur yoksa ağlıyor mudur diye merak ettiğim çoğu insanın sadece melekler gibi uyuduklarını düşünüyorum.


Ruh ve beden elleri birbirine kelepçeli iki kaçak mahkum.Ruh aşık oldu birinin peşinden koşuyor.Sürüklediği bedenin dizlerinin kanadığını görmüyor.Beden kopsun istiyor kelepçe.Ruhun arkasında gidecek gücü yok.Suçu beraber işlediler ama artık buraya kadar.





Bu sevdadan vazgeç yoksa üzülürsün demek ile dumanlı bir odaya hapsedilmiş birine nefes alma yoksa ölürsün demek arasında hiçbir fark yok.

Uykusu gelmeden yatağa gönderilmiş ve uyumaya zorlanmış bir çocuk gibiyim her güneş battığında.

Kaybolup gitmek?
Herşeyini kaybettiğinde daha kolay oluyor.
Ölmek ?
Kaybolup gidecek hale geldikten sonra daha anlamlı geliyor.
Korku ?
Ölümden korkmadığında daha komik.
Komik?
Herşey.
Herşey?
Hiç

Bak 'sessizlik' !
Sesin benden çok yüksek çıkıyor.
Biliyorum ki sesinin bu kadar yüksek çıkması suçluluk psikolojisi gereği.
Suçlusun sessizlik.
Öldürmeye gelince sen öldürmeyi iyi bilirsin.
Bir daha da konuşmam sessizlik.
Benim için tüm masallar bitmiştir.

Aşk.Hayatla son pazarlığım.

İlk resim kaynak. Deviantart