EN KÖTÜSÜ DE :

Ben, ne zaman kendime baksam
Hep bi' karanlık görürdüm
Beklemezdim böylesini, korkardım
Çekinirdim kendimden dahi
Görmezlikten de gelemezdim , olmazdı işte
Tüm bilincimi ele geçirirdi
Görmediğim, görmek de istemediğim birşeyler
Tenim yaşlanırdı, saçlarım dökülürdü
Söyleyemezdim korktuğumu, susardım
En kötüsü de, buydu zaten...

Ben , ne zaman pencereden dışarı baksam
Hep bi' erik ağacı görürdüm
Annem odaya kilitlediğinde çocukluğumu
Öylece, dost olurduk, susardık
O da yaramazdı, duyardım
Rüzgar onu çok sert tokatlardı
Beklemezdim böylesini, korkardım
Çekinirdim sabahlardan dahi
Perdeleri çekip bi' köşeye çekilirdim
Eriğin teni hastalanırdı, saçları dökülürdü
Susamazdı canının acıdığını, ağlardı
En kötüsü de, buydu zaten...

Ben, ne zaman deftere baksam
Hep bi' korku görürdüm
Bilemezdim kimden, neyden, nerden
Anemden mi, babamdan mı
Öğretmenimden mi, Allah'tan mı
Beklemezdim böylesini, titrerdim
Üşümek değildi anlardım
Zaten üşürsem, bir yerlerde Allah'ı arardım
Bazen annem gözlerimden anlardı
O an babam olurdu, annem ölürdü
Sarılıp babama ağlardım
Babamın kalbi yaşlanırdı, saçları bembeyaz
Anlatamazdı ölüm korkusunu, anlamazdım
En kötüsü de, buydu zaten...

Ben, ne zaman bi' kapıya baksam
Hep bi' kere daha kapanışını görürdüm, giderdim
Kilitleri zorlayan ilan-ı aşkları görürdüm
Yalvarışları duyar,
Ulaşmamış mektupları okurdum
Ne yalan söyleyeyim
Beklemezdim böylesini, ama anlardım
İçimde garip bi' his
Bir isim verene dek,
Ben birini, biri de başka birini sevmiş olurdu
"Sen mutluysan" derdim, "mutluysan sorun yok."
Aslında sorun olurdu
Kanser olurdun, ölürdüm
Ama unutup aşkı, çocuk olurdum, susardım
En kötüsü de , buydu zaten...

Ben , ne zaman bi' aynaya baksam
Korkmuştum...
Dostumun canı yanmıştı...
Babam yaşlanmıştı...
Ve büyümeyi unutmuştum...

En kötüsü de, buydu zaten;
Çünkü çocuklar, ağlardı.