[1mk] DOLANDIRILDIM DA DURULDUM - Bir milyon kalem

Bir milyon kalem

Blog yazarları topluluğu

25 Ocak 2011 Salı

[1mk] DOLANDIRILDIM DA DURULDUM

Yine bir hırsızlık olayı ile karşınızdayım ve kendimi çok feci aptal yerine koyulmuş hissediyorum.

Bu sabah dükkana bir müşteri(!) geldi ve bir karton sigara istedi ve bir koli küçük su. İstediklerini verdim parasını aldım. Bir de çöp torbası istemişti ama istediği büyüktükte kalmamıştı. Adam sigarayı aldı suyun kalmasını istedi az sonra araba ile geçerken alacakmış.

Aradan bir 15 dakika filan geçtikten sonra adam geldi, arabasıyla dükkanın önünde durdu, içeri gelmedi ben de izlediğim filmin başına geçtim(Jesse James Suikasti'ni izliyordum). Sonra dışarıdan seslendi adam, dostum bakar mısın filan...

Giderken suyu da aldım götürdüm adama verdim. Adam minik şişeli sulardan olup olmadığını sordu ve olamdığını söyleyince getirebilirmisin, şurda varmıdır gibi bir iki soru sordu. Sonra cumartesi gününe belki getirtebileceğimi söyledim.

Tüm bu konuşma 2 dakika sürdü sürmedi. İçeri girdim ve birden aklıma adamın dolandırıcı olabileceği fikri geldi ! Hemen kasaya baktım ve rahat bir nefes aldım paralar yerinde duruyordu. Ama sonra gözüm sigaraları depoladığımız rafa kaydı. Sigaralar yoktu !

Hemen dışarı çıkıp giden adamın aracının plakasını almaya çalıştım ama plakayı göremeyeceğim kadar uzaklaşmıştı. Ardından cep telefonumu çıkartıp babamı aradım, sigara çalındığını söyleyerek dükkana çağırdım.

Babam bir iki dakika içinde geldi ve tam o sırada bir bayan elinde büyük bir çöp torbası ile geldi. Evet içinde sigaralar vardı ! Küçük bir çocuğun yere atıp kaçtığını söyledi. Sizin mi diye sordu. Rahat bir nefes aldım evet dedim, aldım. Kadına teşekkür edip, "Allah razı olsun" diyerekten yolladım.

Kadın gittikten sonra kafamda olayın kritiğini yaptım ve ne kadar saf yerine konulduğumu anladım:

Adam ilk önce geldi, karton sigara isteyerek, sigaraların yerini öğrendi. Hatta çalacağı poşeti bile benden satın almak istedi. Sonra geldi ve beni dışarıya çıkartı ve ardı ardına sorular sorarak meşgul etti ve o sırada biri gelip sigaraları büyük bir çöp poşetine doldurup kaçtı. Sonra ben içeri girdim, olay kafama dank etti ve dışarı çıkıp plakayı almak için baktım. O sırada ya adam arabasının dikiz aynasından bakıp plakasını alabildiğimi zannetti ya da başka izleyen biri.. Sonra telefonu elime aldığımda polisi aradığımı zannettiler ve devreye beraberlerindeki kadın girerek sigaraları getirdi.

Yani bence böyle oldu ve bana çok iyi bir ders oldu. Sonrasında dükkandaki sadaka kutusuna para attım, Allah'a şükrederek.

Daha önce demiştim ya hep de bizi bulur diye... Gerçekten daha da dikkatli olmak lazım... bir gün sizi de bulabilir...

--
1/25/2011 11:57:00 PM tarihinde Yılmaz Barış tarafından 1mk adresine gönderildi

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Lütfen düşüncelerinizle katkıda bulunun.

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.

Sayfalar