BEKÇİ

gülümsemeyi unuttuğumdan beri
her gece uyutuyorum bu şehrin insanlarını
olur ya
gecenin bir vakti bulmak istersen
bir bakışta gör çarşafsız yatıp uyumayan beni
kapatmam gözlerimi son ışık sönmeden
sen gelene kadar
uyumam İstanbul'un üstünü örtmeden..

(kasım'ın bıçak yarasın dan)