İntiharın elinden tutmuştu çocuk
Bir adım ilerisindeydi ölüm
Yaşam kaybolmuştu bir yerlerde bir zamanlarda
Kafasını kaldırdı
Hiç olmadığı kadar dik duruyordu
Rüzgar saçlarını tarıyordu
Güneş ilk defa ısıtmıştı içini
Kanının her damlasında sıcaklığı hissediyordu
Kalbinin attığını farketmişti
Kalbi 13 yıl sonra tekrar üretime geçmiş bir fabrika gibiydi
Ciğerlerinin şiştiğini, miğdesinin bulanmadığını farketti
Nefes almaktan fazlasını yapıyordu
Böyle miydi ölüm?
Bir adım daha atmalı mıydı?
Sonra yanaklarındaki ıslaklığı farketti
Sinirleri boşalmıştı bile
Yaşadığını zannetti çocuk
Ve bir adım attı,
Geriye dönerek.
1 Yorumlar