Duygular oyun oynar insanla. En önemli oyuncuları ise kelimelerdir.
Zoraki oynar bu oyunu kelimler. Duygu bu oyunun lideri dir.
Ağzında piposu, dudağında hınzır gülümsemesi, başında şapkası koltuğunda oturup emirler verir kelimelere duygular.
kelimeler çaresiz uyar, oynar oynunu.
Kimi saklanır, kimi gözlerini yumar. Kimi kelime ise ağzını sımkısı kapatır. Kimi kelime ise kapatır kulaklarını tüm duygulara.
Duygunun esiri olmak istemez kelimeler.
Duyguların gücüne karşı koyamazlar. Nereye kaçarsa kaçsınlar, duyguların esiridirler artık bir kere. kelepçeli bir mahkum, boyunlarında tasma, sadık bir köpek gibidir artık kelimeler.
Ağlatmak istemez, coşturmak istemez. İnsanoğlunun tek kelimeyle değişecek hayatlarına müdahale etmek istemez . Ama Duygular kelimelerin sırtında bir kırbaçtır.
kelimeler birirkir çoğu zaman. Duygulara karşı gelmek için birikirler. Toplanırlar bir köşede. İstifa ederler bu oyundan. kelimler kısa bir süre güçlü gibi görünse de, uykuya yatmış duygu'nun uyanması fazla uzun sürmez. Ve oyunu yeniden başlatır. kelimler dağılır, akıllar karışır. Duygu'nun gücü kendini yine gösterir. Ve tek tek dökülürler bazen diller den, bazen de parmaklardan.
Daha fazla ne kadar tutabilir ki kendini kelimerler, Duygular bu kadar ağır basarken.
0 Yorumlar