Bu gün bir şey öğrendim.
Belki bunca yıllık hayatım da yaşamışlığım da, beni çaresizliğe sürükleyen aynaya bile bakılmaz hale getiren bir şey bu.
Daha önce yaşamıştım bunları ama sanki bu defa daha da üzüyor beni. Acaba yaşlanıyor muyum?
Tahammülümün sabrı artık bitti mi?
Tevazularımın, olsunların, önemli değillerin, Sağlık olsunların, beterin beteri varların, bende miadı doldumu.
Ben artık sabırsız, suratsız, hiç birşeyden memnun olmayan teyzelerden mi olmaya başladım.
Gözlerimin ışıltısını, neşemi, sevinçlerimi kaybetmeye mi başladım.
Bu gün aynaya baktığımda kendimi tanıyamadım.
İnsanın kendini aynaya baktığında bulamaması çok kötü oluyor.
Aynaya bakıyorsun ama koca bir boşluk görüyorsun.
Eski beni arıyorum yok.!
Anladım ki beklentiler bekleyişler, belirsizlikler insanı olumsuz etkiliyor.
Ve ben anladım ki, hayatta ki en zor şey belirsizlik.
Anladım ki, hayatta en zor şey beklemek.
Anladım ki hayatta en zor şey, bekletilmek.
Ve anladım ki bu 3 şey benim hayatımı zorlayan olumsuz etkileyen faktörler.
Artık hayatımda NETLİK istiyorum!
Artık hayatımda ŞEFFAF'lık istiyorum.!
Artık hayatım da beklemek değil, olacak şeyleri OLDURMAK istiyorum.!
Bu yazıya bir başlık bulamadım.
Bu yazıyı siz yazsaydınız başlığı ne olurdu?
Birmilyonkalem "bir gönül yolculuğu" sloganı ile yola çıkan, yazarlarının blog paylaşımları ve sosyal amaçlı projelere de katıldıkları bir kültür, sanat platformudur.
çaresizlik bu, en ideali bu olmalı.
YanıtlaSilBen böyle bir yazı yazmazdım...
YanıtlaSilAma senin için bir başlık bulmak da çok zor...
Bu kadar karamsar yazılan bir yazıya da sanırım,
KARANLIĞIMDAN UMUTLANAMIYORUM
diye bir başlık atılabilinir.
Uğur Erhan