"İnsanın İnsana Yanması"

"Hayattan Bir An"

"İnsanın İnsana Yanması"

"aklımdan çıkmıyor bir türlü.. kimbilir daha kaç gün de çıkmayacak.. markette önümdeki bayan, erik kadar bir şeftaliyi ve parmaktan az büyükçe bir salatalığı "çocuğum için alıyorum, tek verirsiniz değil mi" diyerek kasiyere boynu bükük ricada bulundu.. neyseki kasiyer insaflı çıktı ve verdi bayana istediklerini..

görmesek de bilmesek de, komşumuz olmasa da, birileri açken biz tok yatıyoruz ve birileri aç mı değil mi diye düşünmeden, yeyip-içip, yan gelip yatıp, bir de üzerine mızmızlanıp duruyoruz..

bugün ağzıma attığım her lokmayı sayıyorum adeta.. fazlasını atamıyorum boğazıma takılıyor sanki..

"kendi derdin bitti ama dünyanın derdi bitmedi.. dünyanın derdi bitmeden kendi erdini bitmiş sayma" der gibi ruhuma attığın tokat için teşekkürler hayat.. yeri hala sızlıyor, sızladıkça, kendim için daha fazla şükredip, zor durumda olanlar için de dua ederek, elimden ne gelirse yapmayı diliyorum..

Yılmaz Güney"in o çok sevdiğim -aşağıdaki- satırlarındaki, insanın insana yanmasını anlatan ruh halindeyim şimdi..

"Hayat bize mutlu olma şansı vermedi sevgili.
Biz kendimizden başka, herkesin üzüntüsünü üzüntümüz, acısını acımız yaptık.
Dünya'nın öbür ucunda hiç tanımadığımız bir insanın gözyaşı bile içimizi parçaladı.
Kedilere ağladık, Kuşların yasını tuttuk.
Yüreğimizin yufkalığı, kimi zaman hayat karşısında bizi zayıf yaptı.
Aslında ne güzel şeydir, insanın insana yanması sevgili.
Ne güzeldir bilmediğin birinin, derdine üzülmek ve çare aramak.
Ben bütün hayatımda hep üzüldüm, hep yandım.
Yaşamak ne güzeldir be sevgili, sevinerek, severek, sevilerek. Düşünerek.
Ve o vazgeçilmez sancılarını duyarak hayatın.."



Hülya Bilge GÜLTEKİN