Geçen gün bir haber programında gazilerimiz hakkında bir program
vardı. Gazilerin rehabilite edildiği bir hastahane de spiker
gazilerimize sorular soruyordu.
Buraya kadar her şey normal...
Yalnız bir sorun var hemde büyük, çok büyük bir sorun...
Gazilerimize soru soran spiker, pişmiş kelle gibi sırıtıyor.
Sanki bu durumdan zevk alıyormuş gibi...
Ben o spikere sormak istiyorum...
"Senin hiç vücuduna şarapnel parçaları saplandı mı? Hemde bir daha hiç
çıkmayacak şekilde? ..."
Senin hiç ayağın gözlerinin önünde koptu mu?
Sen hiç "gerçekten ölüyorum" diye düşündün mü?
Sen hiç öleceğini zannederken keşke sevdiklerim, annem, babam, yarim
yanımda olsun diye düşündün mü?
Sen hiç askerlikten sonra yarimle evlenecektim. Şimdi bana verirler mi
ki?! diye düşündün mü?
Sen hiç iki dakika önce bir parçan olan kolunun yerine deri tutuyorken
bile cepheni korudun mu? Teröristlere kurşun yağdırdın mı?
Sen hiç düşündün mü bunları?
Sen hiç düşündün mü böyle yiğitler sayesinde sen burada rahat
uyuyorsun?
Ne kadar kolay değil mi? Sen burada rahat rahat uyu... Onların
kulağının dibinden vızır vızır kurşunlar geçsin...
Hayat bu olsa gerek...
O değilde...
Sen hiç düşündün mü canları pahasına badilerini korumanın ne demek
olduğunu...
Sen hiç düşündün mü bu ülkenin ne kadar zorluklarla korunduğunu...
Ben düşündüm...
Ama sen düşünmedin...
Çünkü sen birey bile değilsin...
Sen hiç o atmosferi yaşadın mı? Bana kalırsa yaşamadın! Yaşasaydın
böyle konuşmazdın!
Doğru bende yaşamadım ama ben birey olduğum için empati
kurabiliyorum...
Ama sen...
Sen insan bile değilsin...
Hatta taklidini bile yapamıyorsun...
Ama sen sözde milliyetçisin değil mi?
...
Ama unutma milliyetçilik önce insan olmakla gerçekleşir.
Milliyetçilik diyince herkesin aklına her nedense ırkçılık geliyor.
Ama kesinlikle öyle değildir.
Milliyetçilik önce insan olmak sonra, devrimci olup yenilikler için
savaşmak, tabuları yıkmaktır.
Gerçek milliyetçilik budur!
...
Açık söyleyeyim...
Ben askeri hiç sevmem... Bırakın askeri kolluk kuvvetlerinin hiç
birini sevmem...
Neden mi?
Çünkü 70-80' de hatta şimdi bile kafatasçılık yapıyorlar.
Neden mi?
Çünkü şu zamana kadar devrimcilerin önünü kesmek için kaç tane
muhtıra, kaç tane darbe yaptılar...
Neden mi?
Çünkü genel kurmay başkanı bile "NATO" sınavıyla genel kurmay başkanı
oluyorsa ve NATO, ABD ise askerin bağımsız olduğuna inanmıyorum.
Ben askeri severim neden mi?
Çünkü Atatürk'ümüz de bir askerdi.
Çünkü siyasiler yanlış yaptığı zaman güveneceğimiz tek kurumdur.
Çünkü yatağımızda rahat uyuyabiliyorsak kısmi olarak (bu kısminin
altını çiziyorum çünkü dediğim gibi NATO'ya bağımlı bir asker her
saldırıya karşılık veremiyor) asker sayesindedir.
...
VOLKAN KAHYALAR
vardı. Gazilerin rehabilite edildiği bir hastahane de spiker
gazilerimize sorular soruyordu.
Buraya kadar her şey normal...
Yalnız bir sorun var hemde büyük, çok büyük bir sorun...
Gazilerimize soru soran spiker, pişmiş kelle gibi sırıtıyor.
Sanki bu durumdan zevk alıyormuş gibi...
Ben o spikere sormak istiyorum...
"Senin hiç vücuduna şarapnel parçaları saplandı mı? Hemde bir daha hiç
çıkmayacak şekilde? ..."
Senin hiç ayağın gözlerinin önünde koptu mu?
Sen hiç "gerçekten ölüyorum" diye düşündün mü?
Sen hiç öleceğini zannederken keşke sevdiklerim, annem, babam, yarim
yanımda olsun diye düşündün mü?
Sen hiç askerlikten sonra yarimle evlenecektim. Şimdi bana verirler mi
ki?! diye düşündün mü?
Sen hiç iki dakika önce bir parçan olan kolunun yerine deri tutuyorken
bile cepheni korudun mu? Teröristlere kurşun yağdırdın mı?
Sen hiç düşündün mü bunları?
Sen hiç düşündün mü böyle yiğitler sayesinde sen burada rahat
uyuyorsun?
Ne kadar kolay değil mi? Sen burada rahat rahat uyu... Onların
kulağının dibinden vızır vızır kurşunlar geçsin...
Hayat bu olsa gerek...
O değilde...
Sen hiç düşündün mü canları pahasına badilerini korumanın ne demek
olduğunu...
Sen hiç düşündün mü bu ülkenin ne kadar zorluklarla korunduğunu...
Ben düşündüm...
Ama sen düşünmedin...
Çünkü sen birey bile değilsin...
Sen hiç o atmosferi yaşadın mı? Bana kalırsa yaşamadın! Yaşasaydın
böyle konuşmazdın!
Doğru bende yaşamadım ama ben birey olduğum için empati
kurabiliyorum...
Ama sen...
Sen insan bile değilsin...
Hatta taklidini bile yapamıyorsun...
Ama sen sözde milliyetçisin değil mi?
...
Ama unutma milliyetçilik önce insan olmakla gerçekleşir.
Milliyetçilik diyince herkesin aklına her nedense ırkçılık geliyor.
Ama kesinlikle öyle değildir.
Milliyetçilik önce insan olmak sonra, devrimci olup yenilikler için
savaşmak, tabuları yıkmaktır.
Gerçek milliyetçilik budur!
...
Açık söyleyeyim...
Ben askeri hiç sevmem... Bırakın askeri kolluk kuvvetlerinin hiç
birini sevmem...
Neden mi?
Çünkü 70-80' de hatta şimdi bile kafatasçılık yapıyorlar.
Neden mi?
Çünkü şu zamana kadar devrimcilerin önünü kesmek için kaç tane
muhtıra, kaç tane darbe yaptılar...
Neden mi?
Çünkü genel kurmay başkanı bile "NATO" sınavıyla genel kurmay başkanı
oluyorsa ve NATO, ABD ise askerin bağımsız olduğuna inanmıyorum.
Ben askeri severim neden mi?
Çünkü Atatürk'ümüz de bir askerdi.
Çünkü siyasiler yanlış yaptığı zaman güveneceğimiz tek kurumdur.
Çünkü yatağımızda rahat uyuyabiliyorsak kısmi olarak (bu kısminin
altını çiziyorum çünkü dediğim gibi NATO'ya bağımlı bir asker her
saldırıya karşılık veremiyor) asker sayesindedir.
...
VOLKAN KAHYALAR
0 Yorumlar