BABAM: ÖZLEDİM SENİ

güzel bir haberle başlayayım , yazı içeriğindeki Sıla babasına kavuştu, babasına yapılan hukuksuzluk yüksek yargı kurumunca sona erdirildi.ve dün babasıyla sarılıp uyuyabildi...benim o yaşta tam bir hafta sarılıp bırakmadığım gibi...bırakmayacaktır babasını , doyamayacaktır koklamaya...
Babamın yatalak haldeki bir fotoğrafına bakıyordum..ben çekmiştim..dolmuştu gözleri..dökülmüştü sonra yağmurlar gibi...yağmıştık beraber...ve demiştim ki ;

- 31 Ağu., 2009 -(o bellekte ben mi öldüm sen mi , ah babam ah..böyle dolmuştu gözlerin 19 mayısta...ben seni kaybetmiştim bir yıldan biraz fazla ... 2007 yılında , 29 temmuzda..)
ünsal cankaya -
ve geçen hafta...aynı fotoğrafa daldım kaldım yine...sabahladım başında...kulağımda annemin ağıtları..gözümün önünde babam..dolmuş gözleriyle...bırakma diyor bana, bırakıp gitme beni...;

13.Haziran .2010.babamdan kalan bir görüntü aklımda...6 Haziran 1991...Alican'ım doğdu saat 21.00 da..tam saati unutmayayım diye değil-oğlum da unutmasın diye yazıyorum..babam o gece gelemedi-aşağıda bekledi...
ertesi gün ziyaretçi saatinde...odam kalabalık....o kapıya geldi sessizce dikildi...baktı bana..gözleri dolu.....ben baktım...başımı güçlükle kaldırıp...gözlerim dolu-görmesin o halde diye düşündüğümü anımsıyorum..ama kaldırmış bulundum , o dolu gibi yağmaya başladı sessizce...ben sele döndüm...babam beni çok sevdi...onu sevdiğimden bile çok...ve yaşadığım her şeyde yanımda oldu...her acımda-her sevincimde...bu gözler benim için o zaman da ağlamıştı-bu fotoğraf çekildiğinde de...aslında ikimiz de yaşamın o kahreden uzaklaştıran kaderine ağlıyorduk...bir hesap sorma mı var, bir nereye gideceksin deme mi...beni niye bıraktının yanında...ama ağladık..karşılıklı...seni nasıl bıraktımımla...nereye gideceğimimle beraber..seni özlüyorum babam..çok özlüyorum...emeklerin...aah bende emeklerin çok...sevgi dolu emeğinle oğlumda da kaldın bende de.damadında da...
o gözlerde duruyorum saatlerdir...o gözlerle beni daha mutlu görebilmeyi dilediğin anlarda...
bir gün diyorum babam..bir gün...bana bir gün yetecek aslında...o günü bekliyorum..umutla...
kutlu olsun babalar günün...kutlu olsun babam , gözlerinde dolu dolu yağdığım günden sonra hep yanımda olduğun için , hep sular kadar arı olduğun için , inadında bile , öfkende bile insan olarak kalmayı bildiğin için sevdim hep seni ...
babam olduğun için sevinç doluyum şimdi..gözlerimden akanlara aldırma..hep böyleyim bu aralar.... göreceksin babam , bir gün daha mutlu olunacak biliyorum , o gün de yanımda olduğunu bileceğim , dolarız, ağlarız yine , ama sevgiden..acıdan değil...özledim ...ah babam..özledim seni..sevdiğimi...unutma emi..unutma...bir gün buluşulacak..o limanda bekle babam..sevdiğim gibi.
13 Haziran 2010...( tam otuz yıl önce benim geleceğimi bu yola çeviren gün bu tarih-biliyor muydun bunu ? )(sahi..niye ağlamıştık ..yazmamışım...ben oğul verdim arımdan , bir oğul doğurdum o gün...buna en çok sevinecek insanlardan ikisi yoktu yanımızda...annem bir yıl önce toprağı seçti...oğlumun babasını kanser yakalamıştı, o da Gülhane' de kesilip biçilmişti..tam o hafta..sonra Hacettepe uğrağı oldu...nihayetinde yaşamayı başardı ya....en mutlu olunacak günde...en mutlu olup mutluluğumuzu artıracak iki insan...tanrım...oğlumu babasız büyütmeme izin verme , neden olma dedim...hiç değilse....annemi aldın erkenden onu bırak oğluma beni hiç sevmesen de....)
dar bir alanda-parça parça yolladığım için kesintili duygular....babamın fotoğrafına yorum...babalar günün için...elbet uyumadım...daha şimdiden..bir baba kızından ayrı yine...ölmeden hem de...küçük Sıla ( Cihaner)şimdi aynı benim çocukluğumdaki özlemde...gidip de gelmeyen bir baba...neredeyse altı ay olacak:(( ben de ancak o kadarına dayanabilmiştim...anımsarsın...sonra bir altı ay daha...verem 1960 larda ülkeyi kırıp geçirdiğinde-sen Heybeliada Senatoryumuna ve Çamlıca Tepeleri'ne tedavi için hastaneye gittiğinde.) doluyum...dolup dolp boşalıyorum kovalardan...kendime...babalar günün yine kutlu olsun babam...dost evindeyim..baba evinde gibi...sevgiyle...sevgimle..