Akşama arkadaşlarım bize ders çalışmaya gelecekti... Sözde... Hesapta...
Ben de hepimize moral olsun, hem ara verdiğimizde çayın yanında güzel birşeyler olsun diye kalkıp bu pastayı yaptım... Yapmaz olaydım.
Hevesim kursağımda kaldı. Ekildim çünkü...
O kadar canım sıkıldı, moralim bozuldu ki, oturup tek başıma afiyetle yiyesim bile gelmiyor...
Can sıkıntımı burada bir kaç bloğu okuyarak ve de buraya bir kaç yazı girerek gidermeye çalışıyorum.
Hiç ders çalışacak durumda değilim.
Bin bir zahmetle, emekle uğraşla yaptığım pasta da aha şu fotoğraftaki oluyor. Buzlukta öylece boynu bükük duruyor.
2 Yorumlar
bunun adı aşk mı? :)))) Valla ben bu pastaya aşık oldum. sakın yeme ama sakınnnnnn :):):)
Ama ye kıyamam o kadar emek vermişsin. ama eğer yersen bir çatalda benim için ye ama ne olur bak özellikle vişneli kısmından bir çatal al ve niyet ettim siyah kelebek için yemeye de ki benim ruhuma ulaşsın :))) Afiyet olsunn