Anneler Günü

Duydum: Anneler günüymüş. Sizin de takdir edeceğiniz kadar tabiidir ki ilk önce kendi annem geldi aklıma. Oradan da, bir yazı yazabilelim diye, genellemeye gittik kendi çapımızda. Ve düşündük anneler günü nedir, hatta anne nedir? Ne yazılır bir anneler gününde? Veya anneler günü olur mu filan…

Net bir başlangıç yapalım: Olmaz! Anneler günü olmaz. İnternetteki ansiklopedik sitelerden birinde “yılın bir günü, anneleri onurlandırmak için…” gibi bir tanımı yapılmış bu ilginç günün. Ben de işte tam bunun için olmaz diyorum ya böyle bir gün. Zira amacına hizmet etmiyor, daha doğru bir deyişle, “edemiyor” bu gün. Öyle ya, bir din, kendi en yüksek mertebesinin, cennetin, annelerin ayakları altında olduğunu söylüyor. Yine aynı din, annelerin hakkının ödenemeyeceğini, ancak onlara layık olmaya çalışılabileceğini ifade ediyor. Bu bilgiler ışığında; biz hayatımız boyunca bir kişi için, annemiz için yaşasak ve onun hizmetine sunsak kendimizi –ki durum bunun tam tersinedir- yine de onun yaptıklarının yanında bizim bu hizmetlerimiz “devede kulak” kabilinde kalacaktır. E bütün bir ömür boyu, üstelik tek bir hedefe, anneye hizmete kilitlenerek ifade edemediğimiz ve dahi yeterli olmayan minnettarlığımız nasıl olur da tek bir güne sığar? Öyle bir haktır ki annemizin üzerimizdeki hakkı, “cennet annelerin ayakları altındadır” söylemiyle, diğer dünyayla bile ilişkilendirilmiştir bu hak! Bir düşünelim; “2 dünya”ya sığmayan bir hak, bir emek, bir fedakârlıklar silsilesinin karşılığını tek bir günde bir çiçek yahut başka bir hediyeyle geçiştirebilmek ne kadar gerçekçi acaba? Yani “bize kalsa”, amacına ulaşmayı bırakın, o amacın yanına dahi yaklaşamaz bugün. Ancak öyle olmaz işte, bize kalmaz bugünün ifade ettiği değerler…

Evet, yine o: Anne. Bu “anlamsız” gün eğer inanılmaz anlam mertebelerine ulaşabiliyorsa yine onun, annenin sayesinde ulaşır ancak oralara. Yani öyle bir varlıktır ki anne; kendi adına atfedilen, kendisini “onurlandırmak” için icat edilen bir günü dahi, bizzat kendisi onurlandırır! Yani biz, “böyle gün olmaz” derken anneler günü kutlanmasın demek istemiyoruz. Ancak şu da unutulmamalıdır ki anneler günü anneyi değil, bizzat anne anneler gününü onurlandırmaktadır, bizim söylemek istediğimiz budur. Başka bir deyişle, anne onurlandırılmaya değil, tersine onurlandırmaya meyillidir.

Başka bir varlığın hakkını ödemekte bunun milyonda biri kadar aciz kalsak, emin olun, ciddi anlamda sorun yaşardık onunla. Ancak tüm bu acizliğimize inat, bırakın hakkını aramayı, annelerimiz her an “haklarının ödenemezlik katsayısını” artırmakla meşgul.

Listenin başına kendi annemi koymakla beraber, dünyadaki bilmem kaç milyon annenin ellerini öpüyorum. Hepsinin “her gün”ü kutlu olsun.