Dün anneler günüydü ama ben hiç bir post yazamadım. Aslında yazma gereğide duymadım. Anneme hediye de almadım hatta bir gül bile almadım. Elini öptüm sarıldım sadece. Ben annemi sadece bu günde anmıyorum ki. Kıymetini sadece bu günde bilmiyorum ki.
Anneler günü özel bir gün evet güzel bir gün. Dün sokaklar elleri çiçekli insanlarla doluydu. adım başı çiçekçi,adım başı eli çiçekli insanlar.
Anneler günü özel bir gün evet güzel bir gün. Dün sokaklar elleri çiçekli insanlarla doluydu. adım başı çiçekçi,adım başı eli çiçekli insanlar.
Annesini anneler gününde hatırlayan insanlarla doluydu ortalık. ''Amannn bu günde pazar hava sıcak gezip tozmak varken şimdi git anneye çiçek al otur gülücükler at. Aman annem canım annem diye yalandan nameler saç''. Biliyor musunuz? inanın çoğu insan bu haldeydi dün.
Peki ya bu gün. Anneler günün ardından neler yaşanır tahmin edin.
Dün yüzü gülen annelerin sevinçle dolu annelerin, bugün yüzleri asıktır. Düşmüştür yüzleri artık. Çünkü sabah olmuştur ve anneler günü bitmiştir.
Daha sabahtan başlarlar azar işitmeye.
''Anneeee, Pantolonumu ütülemedin mi sen yaaaaaaaaa!!!!!
''Anne daha kahvaltım niye hazır değil''?
''Ben bu akşam geç gelecem beni beklemeyin''
''Sabahtan beri okuldayım/ işteyim, yoruldum bu yemeğimi yiyeceğim''
''Bu gün işim var doktora kendin git''
''Anne bu gün öğlen çayına arkadaşlarım gelecek evleri topla birde kek yap''
''Biraz daha uyuyacam odadan çık ve beni rahat bırak anne!!''
Bu sözler böyle uzayıp gider taaaa ki seneye gelecek anneler gününe kadar.
1 Yorumlar