Anne Gibi Sevmedi Öğretmenim

1 yıldır 1 kez olsun çocuklarının derslerini, okuldaki durumunu sormaya gelmediler.Kaç defa, gelmeleri için haber gönderdim, hep meşkul olduklarını söylediler.Telefonlarını buldum, aradım " -okula gelmeye vaktim yok " dedi annesi...


Sene boyunca yapılan, hiçbir veli toplantısına katılmadılar.Diğer çocuklardan daha fazla ilgilendim onunla.Parmak kaldırmaktan, kendini ifade etmekten hep çekiniyordu.Her soruya vereceği cevabın, yanlış olduğunu düşünürmüş.5 ay sonra bu durumu beraberce düzellttik, kendini daha fazla ifade etmeye başladı.Mutlu oldum.Bu süre içerisinde ailesinden hiçbir destek almadık.En son aradığımda "- Çocuğumuzun bir eksiği yok, fazlasıyla harçlık veriyoruz, onun kimseye ihtiyacı yok " dediler.Bunları duyunca onların haline üzüldüm.Çocuklarının farkında bile değillerdi.

Köpekler bile çocuklarını takip ederler, korurlar.Hayvan oldukları, korumasız oldukları halde..

.......

Hasan, verdiğim kitapların hepsini okudu.Gün geçtikçe kendini daha fazla ifade etmeye başladı.İlk güne bakılırsa; artık çekinmeden parmak kaldırabiliyor, harika şiirler yazıyor, ölmüş annesine gönderemeyeceği ama birgün bir kitapta toplayacağı duygularını mektup gibi anlatıyordu.


Daha önce bilmiyordum konuşmuyordu hiç..Köyden biraz araştırınca öğrendim; Hasan'ın annesi onun doğumunda vefat etmiş.Babası da 1 hafta sonra yakın bir akrabasının kızı olan "üvey annesi" ile evlenmiş.Babası bu konunun konuşulmasını istemediği için köyden kimse konu hakkında konuşmak istemedi.


Hasan'ın ölen annesinin kız kardeşi, onu almak istemiş ama mahkeme babasında kalmasını uygun görmüş.Teyzesi anlatmasa, hasan da üvey annesini öz anne olarak bilecekmiş.


"-Ama ben biliyordum öğretmenim, anne gibi kokmuyor, beni anne gibi sevmiyor " dedi..

Üzüldüm..Boğazımda bir düğüm oluştu...


Annenin üvey olduğunu bilmiyordum ama bu kadar çırpınışlarıma rağmen her defasında ilgisiz kalması, çocuğunu önemsememesi bana öz annesi olmadığını düşündürmüştü.Kimse Anne gibi sevemez, en ilgisiz anne bile kendi canından olan bir parçaya ilgisiz kalmaz asla..


Lütfen başkalarının çocuklarını da kendi çocuklarınız gibi görün, biraz empati kurmak insani yanımızı güçlendireceği gibi ilerde karşımıza çıkacabilecek olan mutsuz olayları da engelleyecektir.Unutmayalım ki ;İnsan her zaman ektiğini biçer..

Tuana