o ve ben

ben : günaydın

o : (sadece gülümsüyor)

ben : ne zaman uyandın

o : sen sola döndüğünde

ben : hıımm

o : az önce yani

ben : sen hep başucumda mı olacaksın?

o : sen oldukça evet!

ben : sana bir soru.... sence ben yalnız mıyım?

o : hayır, sen bir başınayken ben yanındayım.

öyle ki;

iç çekişlerinde...

kitap sayfalarında

yolda şarkı söylerken

film izlerken

uzaklara daldığında

sustuğun sözcüklerde

kendine baktığında

aynada

salıncakta

kalabalıkta

cama kafanı yasladığında

korkularında

özlemlerinde

yalanlarında

hesaplaşmalarında

dualarında

uzlaşmalarında

şımarıklıklarında

hırçınlıklarında

kurşun kaleminde

içine çektiğin iyot kokusunda
sen gözlemlerken insanları, ben gözlerine bakıyorum,

görüyorum ki benim varlığım sana iyi geliyor. ve bilmelisin ki sen,

seviyorsun benimle olmayı. seni yanlış anlamıyor, yargılamıyorum.

seni olduğun gibi kabul ediyorum. acizliklerini kınamıyor, kutsuyorum.

sen büyüyorsun, büyüdükçe beni sahipleniyorsun.

kabullendik birbirimizi.

ürkütücü gelebilirim çoğu insana sen hariç ve bilmelisin ki istesem de seni terk edemem!
alışmalısın beni,

başucunda bulmaya.