Banner

Tüh, yine en büyük benim

ERKAN BAL

Tüh, yine en büyük benim…
O yüzden bir ömür boyu mızıkçılık yapamayacağım.

En akıllı, en uslu
, içinizde kendisinden en çok şey beklenen yine ben olacağım.
Tüm idealleri gerçekleştirmek yine bana düşecek ve yine ben vaktiyle başarılmamış büyük idealleri gerçekleştiremediğim için en büyük hayal kırıklıklarını yaşatacağım sevenlerime.

Çocukluğumda alnıma yazılan süper çocuk yazgısının altında yine ben ezileceğim. Özenle büyütülüp şımartılan, sonra bir köşede unutulan yine ben olacağım. Annesinin en sevgilisi yine ben olup, ne kadar sevsem de sevildiğim kadar sevmeyi hiç başaramayacağım.
Dünyaya gelmeden önce kendime biçilmiş ideal rollerden habersiz, mahallenin örnek uslu çocuğu (gizli yaramazı) ben olacağım.

Büyük ihtimalle en çok kulağı çekilen de ben olacağım. Ne yapsa beğenilmeyen, huyudur suyudur diye kendine ait bir kimliği olmayan; diz dibinde, el altında durması, her zaman söz dinlemesi gereken hep ben olacağım. Sürünün çobanı, bölüğün onbaşısı çavuşu ben olacağım, ben kalacağım.

En çok idealize edilen, kendisinden en çok şey beklenen ama en az beğenilen yine ben olacağım.

Ve ne yazık ki çocukluğumdan başlayıp, büyüyene kadar hiç kimseye yaranamayacağım.
Ne kendime faydam dokunacak, ne sevenlerime, ne sevdiklerime...

Tüh :( en büyük benim.
Haydi, yaşadınız çocuklar!
Abiniz, ablanız yine ben olacağım...

ERKAN BAL

Yorum Gönder

8 Yorumlar

Ness dedi ki…
"Ne kendime faydam dokunacak, ne sevenlerime, ne sevdiklerime..."

Bu satırlar yalan yanlış :)

Affınıza sığınarak yorumcuyum yazınıza.
Bu yazı biraz sinirli yazılmış gibi..

Sanırım hepimiz zaman zaman bizden beklenenler karşısında bunları düşünürüz yada düşünmeye zorlanırız. Velhasıl Abilik/Ablalık zor :)
Adsız dedi ki…
Bence güzeldi abilik ablalık zorda en küçük olup bu omuzlarınızdaysa hep en iyi gibi gösterilip bir köşeye itiliyorsanız da zor değil mi? Sevdim ve gene kendimi kattım yazıya...
sünter dedi ki…
Ebeveynlerin acemilik anina geliyor ilk cocuklar. Zaten kendileride genelde neredeyse cocuk yasta oluyor.

Bu yüzdendir beklentilerin coklugu.


Diger cocuklar ise sansli bir yerde,nede olsa tecrübeli bir aileye geliyorlar.
Ve hep isteneni verdiğimden daha fazlası istenecek; ben hiç yetemedim demeye devam edeceğim....
erkan bal dedi ki…
@Ness: büyük çocuk sendromu. olur öyle arada. idare ediceksiniz:)
erkan bal dedi ki…
@PufidooT: her çocuğun farklı algıları olabilir mutlaka. düşünün ortancalar da az sıkıntı çekmemiştir. ya da küçük çocuklar hele eskiler. abilerin ablaların küçük gelen elbiseleriyle idare etmek. itilmek kakılmak, oyun oynarken kaçılmak, oyuna alınmamak. az şey mi:)
erkan bal dedi ki…
@sünter: haklısınız. küçükler de yorgun zamanlarına denk gelip. aman abin/ablan yetiştirsin seni denmesin de:)
erkanbal dedi ki…
@kybele f: :(( haksız sayılmazsınız. hiç kendiniz olamadan başkaları için yaşamaya devam...