mor
benim dostum mor...bembeyaz tenimin, narin etimin üstüne bir gölge, bir koruyucu gibi düşen mor. morarınca korkar sevdiğim tekrar itip kakamaz beni, tekrar sallayamaz beni duvarlara, hasret kaldığım şefkati taklit edemez hor davranan elleri. onu sevdim uğruna denizleri geçtim, alev alev yanan kumsallarda yürüdüm. pişman mıyım? hayır ben onu sevdim. geride hasretle kokumu gözleyen ailemi bıraktım ama o vermedi mor menekşe, dövdü beni sev deyince. ama biliyorum günüm gelecek, yollarımız değişecek, ben onu bırakıp giderken o beni sev diyecek. o güne kadar korursa beni mor battaniyem, o gün güneş batarken açık mor, kayıp giderken onca mor, düşeceğim yollara yeniden başlamak için hayata...
yeşil
yeşim taşlarından esinlenerek konmak istenmiş adım "yeşim" ama nüfus memurunun gözüne takılmış yeşil gözlerim olmuş adım yeşil. ilkokul sıralarından sonra sevdim ismimi bak yeşil yeşil...ama bilir misin göremem renkleri yeşilde bir, mavide bir benim için. yeşil gözlerim kocaman bir bakan hayran ama hayat bu ya göremem ben kim neye hayran. beni seven oğlanın gözleri mavi saçı sarıymış bana dedi adı Dağ'mış. sonradan ortaya çıktı gözü her kızdaymış. benim adım yeşil bilmem hangi renk yeşil ama ben bir oğlan sevdim gözleri yeşil yeşil.
mavi
aşkın rengini ona sorsaydın mavi derdi. o hayatında bir tek maviyi sevdi..yani olmuştu muhakkak kalbini çalanlar, alıp götüren sonra ona hak ettiği değeri veremeyeceğini anlayıp özür dileyip bırakanlar. hoş her bırakan ufak bir parçasını cebine atıp çekildi yolundan. hiç birinin cesareti yoktu onu kaybetmeye...ama dedim ya o hayatına bir tek mavi bildi. maviydi sevdiği, alır getirirdi kocaman papatya demetlerini sevdiğine. maviydi huzur, maviydi mutluluk. ya şimdi? gene öyle! kocaman gökyüzüne bakarak yatarken yatağında gene gördüğü bir tek mavi gökyüzü, mavi sevdiği, mavi sevildiği....
1 Yorumlar