bir şarkı bol hayal gücü

Cem Adrian'ın Yollardayım şarkısı kulağımdayken dökülü verdi bu cümleler...

yollardayım, kokun burnumda, koklamadığım çiçek kalmasın diye değil bu başımı alıp gidişim.
tek isteğim seni unutmak, senin burnumda tüten kokunu unutmak.
daha ne kadar yol var gideceğim bilemiyorum, gözlerimi kapamaya korkuyorum; çünkü ordasın..
Çok evvelden alıştım, kulağımda çınlayan sesinle yaşamaya ama o kokun...
gün gelecek göz rengin değişecek zihnimde,
gün gelecek saçların uzayacak, aklar düşecek,
ne dersin kırışır mı senin de yüzün? kim bilir..
işte böylece görüntünde gidecek zihnimden ama o kokun...
her beni koklaya koklaya öptüğünde ya da ben seni her koklaya koklaya öptüğümde hatırlatırdın bana insan kokusu değişmez diye..
düşünmüyor değilim bazen bu cümleyi vurgulayışının altında yatan nedeni...acaba öngörebilmiş miydin gidişini? ya da herşey bir romanın satırlarına işlenmiş gibi ap açık ortada mıydı? ben mi kör, ben mi sağırdım...
tek diyeceğim yollardayım, kokunu bulmadan, kokunu unutmadan ya da kokunu benliğime kazımadan geri dönüşüm yok dedim ya yollardayım...