Yürüyorum bir gece vakti

Buram buram kokar yaz geceleri


Sarmaşıklar sarmış bahçeleri

Hanımeli,gül, karanfil ve diğerleri..

Dolunay yukarda görünür bir tepsi gibi

Yürürsün yollarda gölgeler düşmüş yanlara

Birileri yaslanmış yorgun ağaçlara.

Dünya evren sarmalında bir nokta gibi

Uzaklarda birileri atıyor havai fişekleri

Üzüntü gam keder hiç yok sanki

Balkonlardan geliyor kahkaha sesleri

Düşünüyor insan üzülmeye değer mi?

Ardına bile bakmadan yürürken yolda

Gençler geliyor karşıdan güle oynaya

Zaman akıp gidiyor yürümeler gibi

Her attığın adım saatin yelkovanı akrebi

Fütursuzca gülümse dolunaya bir Güneş gibi

Göremiyorsan eğer günü, duymuyorsan bülbülü

Üzülme yaşayabildiğin kadar yaşa günü

Dinle nefesini, anla yorgunluğunu

Sadece sevinç değil, acıyla yoğrulduğunu

Gün gizlemese de eğrisini doğrusunu

Sen dik dur sakın unutma insan olduğunu


26.06.2010 B.çekmece