Eskiden mahalle kültürü vardı..Ali Amcalar,Ahmet Abiler vardı..Komşu Ali Amca dışarıdaysa çocuğumuz korkusuzca oynardı..Kapılar kilitlenmez,sabah ezanıyla açılır,yatarken kapanırdı..Şimdi ise bırakın kapı kilitlemeden oturmayı,kilitli kapılar ardında bile korkar olduk..her gün yeni bir cinayet haberi,her gün bir taciz ve tecavüz iğrençliği..Hem de ufacık bebelere..Kanım donuyor..İnanın insan babasına bile güvenemez oldu..Çocuğumun geleceğinden korkuyorum..Paranoya içerisende kaybolup gidiyor ebeveynler,çocuklarımızı korumak adına,onları hayata daha bir ürkek yetiştirmek zorunda kalıyoruz..Bu konuda ne yazılabilir..Nasıl önlenebilir bilmiyorum ama en büyük ceza verilmeli bu işi yapan canavarlara...Her sabah insanlığımdan utanarak güne uyanmak istemiyorum haberleri açtığımda bugün hangi çocuğumuz öldürülmüş,hangisi mağdur edilmiş endişesi taşımak istemiyorum..
Çocuğum okul çağına geliyor yavaş yavaş..Sanırım ben de onunla beraber okuyacağım yeni baştan okul kapılarında..Bunun mümkünatı yok tabii.Ama Bu sıkıntıyı,bu paniği kimsenin bana ve çocuğuma yaşatma hakkı yok..Sığınacağım tek kapı Allahım..İnsanları doğru yola sevk et..
0 Yorumlar