Yalancı Çoban

Aylar sonra bir kez daha seni seviyorum dedin. Aslında bu sözcüğün namussuz bir bedenin namuslu olmak için ettiği bir itiraf olduğunu biliyordum. Aşk seni affetmeyecek yalancı çoban. Bu bir beddua değil öyle sanıp üzülme sakın. Ne kadar üzsen de, hayat tüm yükünü omuzlarıma bırakmışken sen beni yerlere atıp süründürsen de sana beddua etmek içimden gelmiyor.

Beni seviyorsun demek… Peki, söyler misin seven insan neden aldatır? Korkak bir yalancısın sen. Aşkı da beni de kandırdın. Ben affettim seni, ya aşk affedecek mi bakalım seni? Aslında umudum vardı belki bir gün seversin diye… Belki bu yüzdendir sevdiğini iddia etmem kim bilir… Ama artık bu aşka dair bir umudum kalmadı. Artık teselli cümlelerinden başka bir şey yok ceplerimde

Seninle dolu günlerimin sensizliğe adımlarını atıyorum. Her adımım sensizliğe çıkıyor artık. Yaralı bir kuş misali kanat çırptıkça bataklığa gömülüşün izleri her tarafta. Yorgun yüreğim aynı şeyleri tekrar tekrar yaşamaktan tükendi..

İşin kötüsü hızla eskiyor yokluğun…

Bunun için sakın kızma bana. Hak edilmiş bir yenilgi bu… Bilemezsin… Sana olan özlemin gecenin karanlığında ızdıraba dönüştüğünü bilmedin hiçbir zaman da bilemezsin… Seni seviyorum demek yetmez açılan yaralara, huzurum sensin, kadınım sensin derken yanımda olmadıktan sonra özlemler nasıl ısıtır içimi, sarabilir misin yüreğimi… Sevgi hayatın her noktasında duyulan özlem değil midir?

Kırılan parçaları toplamak zor ama zamanı geldi artık dur demenin. Senin üzerine kurulan tüm hayallerimin sonu bu, bir bitiş günü ve devamında gecesi… İçimde kanayan bir yara olarak kalıyorsun bende. Artık kararsızlığım son buldu. Sen geçmişim, geleceğimin hüznüsün artık…

Zaman sensiz akıyor… Oysa seni severken zamanı hiç ertelemedim ben. Erteleyen hep sendin, seni çok seviyorum, sadece seninim derken bile aramıza koyduğun mesafelerle yüreğimi böldün. Kendine ve bana durmadan yabancılaşan bir sevgili oldun artık.

Artık tutkumun doruklarında beklemiyorum seni, sen benim yasaklım, yüreğime gömülen sevdamsın…

Ben seni unutmaya hazırım. Ne ismin çıkıyor dudaklarımdan ne de yüreğimde sevda yangını… Sana duyduğum sonsuz sevgi, o tutku, o özlem çözülmeye başladı…

Zaman benim için durdu artık…

Ve susmak istiyorum bir daha hiç konuşmamak…