ÇAĞRIMI KAÇ KİŞİ DUYACAK?

Tüm dünyayı kucaklamak istedim.

Ama kollarım yetmedi.

Ben de parmaklarımın ucuyla çocuklara dokundum.

Cuma günü posta kutuma düşen bir mektup beni inanılmaz heyecanlandırdı. Beyaz kağıda, özenle siyah kalemle yazılmış bir mektup almayalı kaç mevsim geçti anımsamıyorum bile. Heyecanla mektubu açtım.

"ADIYAMAN'DA BİR ÇOCUĞUM VAR kampanyasındaki özverili çalışmalarınızdan ötürü sizi kutlarız" yazan bir ön tanıtım yazısının ardından sımsıcak bir yüreğin yazdıkları zihnimdeki tüm kara bulutları dağıttı. Bu mektupta yazanları sizinle paylaşmak istedim. Çünkü, bu coğrafyada yüreğine umut ekilecek çok çok çocuk var.

"Merhaba. Sevgi Çocuk Yuvası'ndan kalıyorum. 7. sınıf öğrencisiyim ve derslerim iyi. Yuvada birçok aktivite var. Bunlar folklör, basketbol ve dershaneye giden arkadaşlarımız var. Ben bunlardan folklöre katıldım. 1,5 ay sonra yarışmaya gideceğiz. Yukarıda yazmayı unuttum yuvada 1 erkek kardeşim ve ablam var. Burayı çok seviyorum. Burda mutluyum. Sizin katkılarınızla daha çok mutlu oldum. Bize zaman ayırıp, bizi düşündüğünüz için, emek gösterdiğiniz için teşekkür ederim. Düşünülmek çok güzel bir şey. Dünyada yuvaları tanımayan ve tanıyıp da ziyaret etmeyen o kadar çok insan var ki. Ama sizler bizlere bu hediyeleri göndererek, bizleri unutmadığınızı gösterdiniz. Sizi görmesem de seviyorum. Bizi mutlu ettiğiniz için umarım siz de mutlu olursunuz. Biz de size sağlıklı, mutlu, huzurlu nice yıllar diliyoruz. Sevgiyle kalın."

Bir çocuğun yüreğinde olmak, ve onun gülümsemesinde yankılanmak hayalimi gerçekleştirmemde emeği geçen herkese çok teşekkür ediyorum. Memlekette daha dokunulacak çok minik yürek var.

Şimdi sizleri, editörlüğünü yapmaktan onur duyduğum 1MK'nın son kampanyası GÜNEŞİN KIZLARI İÇİN EL ELE vermeye çağırıyorum.

Daha çok çocuğun gülücüklerinde yankı olabilmek umuduyla...