Banner

Bir arkadaşa,Dosta,Kardeşe,Yoldaşa Dair.


Hava soğuk

Ama ben üşümüyorum

Vuruldum

Ama canım hiç yanmıyor

Elimde tuttuğum ateş

Canımı acıtmıyor

Karanlık değil ama

Ben görmüyorum

Yüzümün bir yanı gülüyor

Bir yanı ağlıyor

En çok dağları severdim

Seni aldığından bu yana

Bakamıyorum artık dağlara

Lapa lapa yağan kar

Üstüne düştüğünde

Beyaz güle dönüşüyor

Bedeninden akan kanlar

Kızıllaştırıyor gülleri

Üzerine doğan güneş bile

Saklayamıyor yüzünü

O değil mi ki

Seni puştluğun pususuna

Emanet eden

Sen gittiğinden beri

Şimdi ben

Güneşin kızıllığında

Gecenin aydınlığında

Gündüzün karanlığında

İnatla yaşamaya çalışırken

Nefes alıyorum ama

Hayatta değilim

2010/Işık

Bu karalama 1994’ün Ocak ayında Altınçağa uzanan yolda yaşamını kaybeden bir arkadaş, bir dost, bir kardeş ve bir yoldaş için kaleme alınmıştır.

Yorum Gönder

1 Yorumlar

beenmaya dedi ki…
başın sağolsun...