Yazı teslim ettim zamanın küllerine. Bir sonbahar rüzgarı savurdu düştü avuçlarıma saramış bir yaprak. Aylardan Eylül mevsimlerden sonbahar, ne çok severim sonbaharı hava kadife bir örtü misali yumuşacık sarar tüm ruhumuzu. Yavaş yavaş anlarsınız artık toplanma vakti gelmiştir. Yapraklar yeşilden sarıya dönmekte.Gidenlerin gelme vaktidir artık .Yazlıkçılar dönerler terk ettikleri kentlere..Güzellik uykusundan uyanama vaktidir . Sakinlerinin dönüşüyle birlikte şehirler nefes almaya başlıyor sanki .o yaz’ın boşluk hissi yerini uzun bir kalabalığa bırakıyor .
Doğa değişiyor dönüşüyor bense ‘’ Son günlerde çok düşünür oldum ‘’ Yürüdüğüm yolları, iz bıraktığım hayatları beklide hayatlarına iz bıraktığımı sandığım insanları. Hayatımın kırılma noktalarını. Zamana içinde değişen bir başka hale bürünen duygularımı .. Gözden geçiriyorum özet geçiyorum kendimle ilgili .İkna turları galiba kalbimin beynime ters orantısında beynim yüreğimi ikna etmeye çalışıyorum . ''Artık kısa cümleler kuruyorum'' .Belki yaşadıkça susmayı öğreniyor insanoğlu..Bileniyor, bir önce ki gün yenisine benzemiyor .Ancak yaşananlar bir önce ki günün aynısı .Bu büyük bir çelişki ...
Hayatlarını ‘sil baştan ‘’ yaşayan insanlara hayranlığım her geçen gün daha çok artmakta. Nasıl yaptıklarını bilmediğim bir güç onları etkisi altına aldığından mıdır bu kadar güçlü oluşları. Ya da kaybedecek başka hiçbir şeyleri kalmadığından mıdır? Yeni başlangıç yapmaya yetecek kadar cesaretleri…
Doğa değişiyor dönüşüyor bense ‘’ Son günlerde çok düşünür oldum ‘’ Yürüdüğüm yolları, iz bıraktığım hayatları beklide hayatlarına iz bıraktığımı sandığım insanları. Hayatımın kırılma noktalarını. Zamana içinde değişen bir başka hale bürünen duygularımı .. Gözden geçiriyorum özet geçiyorum kendimle ilgili .İkna turları galiba kalbimin beynime ters orantısında beynim yüreğimi ikna etmeye çalışıyorum . ''Artık kısa cümleler kuruyorum'' .Belki yaşadıkça susmayı öğreniyor insanoğlu..Bileniyor, bir önce ki gün yenisine benzemiyor .Ancak yaşananlar bir önce ki günün aynısı .Bu büyük bir çelişki ...
Hayatlarını ‘sil baştan ‘’ yaşayan insanlara hayranlığım her geçen gün daha çok artmakta. Nasıl yaptıklarını bilmediğim bir güç onları etkisi altına aldığından mıdır bu kadar güçlü oluşları. Ya da kaybedecek başka hiçbir şeyleri kalmadığından mıdır? Yeni başlangıç yapmaya yetecek kadar cesaretleri…
Mevsimlerden sonbahar .Gelenler çok bense gitmeye hazırlanıyorum kışın soğuk ayazları gelmeden ..Bir yaprak gibi sararıp düşmeden .Başka hayatlarda kök salmaya yolcuyum şimdi .
1 Yorumlar
Ancak ağaçları da unutuyoruz sararmış yaprakalarin hüznünde, her bahar çiçekler açıp yeni yapraklara kavuşuyorlar ve her sonbaharda yeniden vedalaşarak bir kez daha hüzne boğuluyorlar. Fakat tüm doğuş ve gidişlere rağmen hayatta kalıyorlar. Çünkü Ateş'im onlar biliyorlar ki; güz daha da soğuk kışa, kış ise yine bahara ve en sonunda o da yaza gebe.
Ha bir de; "bugünü dünü ile aynı olan kişi kendini yaşıyor saymasın" kavlinden dusunceler de var. Unutma sakın!
Eski de yeniyi buldum... Üzüldüm...